Vorið - 01.06.1964, Page 46

MINNISSTÆÐUR
ATBURÐUR
Atburður sá, sem ég ætla að
skrifa hér um gerðist fyrir tveimur
árum. Eg var búin að vera í sveit í
sumarbústaðnum okkar mest allt
sumarið, en nú ætlaði ég að fara að
halda heim og liafði ég hlakkað
mikið til. Mest hlakkaði ég til að
komast í sund og það var líka mitt
fyrsta verk, þegar ég kom í bæinn
að grípa sundfötin mín og hlaupa
upp í sundlaug. Ég snaraðist úr föt-
unum og kastaði mér út í laugina.
Mikið var nú gaman að busla í vatn-
inu. En ánægjan stóð ekki lengi,
því að ég vissi ekki fyrr en vatns-
fata hálffull af vatni, kom fljúgandi
í nefið á mér. Ég greip um nefið,
því að ég hélt að þáð hefði brotnaÖ-
En það var ekki rétt heldur var þai'
stærðar skurður, sem blóðið foss-
aði úr. Ég flýtti mér upp úr og hljóp
til varðarins. Hann setti plástui' a
skurðinn, en blóðið hélt áfram
renna og þannig hljóp ég alla lei®
heim í eldhús til mömmu. Henm
leist nú ekkert sérstaklega vel a
mig, þegar ég kom inn grátandi og
/
blóðug. Mamma hringdi straX 1
pabba og bað hann að fara með mig
upp á sjúkrahús. Hann gerði þa®
og læknirinn setti þrjú spor í nefiö
á mér og auk þess rautt joð og miki®
af plástri. Eftir aðgerðina var eg
alveg eins og grýla útlits. ÞannJg
varð ég að fara í skólann, því þetta
skeði rétt fyrir skólasetninguna og
92 VORIÐ