Vorið - 01.06.1964, Blaðsíða 48

BÓKARKAFLI
•••••••••••••••••••••••«
Hér kemur annar bókarkaflinn og
eíga lesendur a3 finna úr hvaða bók
hann er og senda Vorinu róðninguna
fyrir 1. sepfember næsfkomandi.
Bókarverðlaun verða veitt og dregið
úr réttum svörum.
•••••••••••••••••••••••«
Ég heyrði að dyrnar uppi á þil-
fari voru opnaðar, og einhver gekk
niður stigann þungum skrefum.
En ekki gat ég gizkað á hver
það vœri.
Þegar hann kom að káetudyr-
unum, nam hann staðar og kom
ekki inn. Mér þótti hann hafa
nokkuð hátt um sig. Hann stapp-
aði niður fótunum og barði þeim
í dyrastafinn af öllu afli.
Ég varð skelkaður og skildi
ekki, livað um var að vera.
Þá kom stýrimaður inn, og brá
mér í brún, er ég sá hann. Hann
var í þyjckum vetrarfötum og með
BRÉFASKIPTI
Védís Gunnarsdóttir, Ytri-Ásum, Skaft-
órtungu, V.-Skaft. (12—14).
Fröydis Tennfjord, Fjölvika, Namdalen,
Norge. (13—14).
svarta kuldahúfu á höfði, svo
stóra, að ekki sást netna nefið og
augun af andliti hans. A liöndum
hafði hann stóra íslenzka belg-
vettlinga, auk þess var hann í hái-
stígvélum, sem náðu upp á milt
lœri.
Ég skildi undir eins, að stórhríð
liafði verið úti.
Stýrimaður stóð stundarkorn
þegjandi og horfði á mig. Hann
var engu líkari en snjókerlingu.
Loks tók liann af sér húfuna og
vettlingana og rétti mér höndina
brosandi.
„Góðan daginn, Nonni litli. Ég
vona, að þú hajir ekki orðið
hræddur við mig.“
„Ekki beinlínis, en mér varð þó
hálfhverft við, þegar þér komuð.“
„Aumingja Nonni,“ sagði. hann
vingjarnlega. „Þú hefur verið svo
einmana og yfirgefinn síðustu
dagana og ekki vitað, lwað frarn
fór.“
★
V
Kaupendur Vorsins eru beðnir
geriða blaðið sem fyrst. Þægilegast er «
senda greiðsluna í póstóvisun.
94 VORIÐ