Vorið - 01.09.1966, Síða 28

regluþjónn 6 stundir á hverjum sólar-
hring. Þess vegna sjáið þið mig ekki
nema stundum.
— Lögregluþjónn? Hér veljum við
stærstu og sterkustu mennina fyrir lög-
regluþjóna. Er það ekki hættulegt fyrir
þig svona lítinn?
— Hér skjátlast þér, góði vinur. Um
leið og ég tek við starfi lögregluþjóns-
ins stækka ég um hehning. Og þá er
enginn, sem ræður við mig.
Og hann brosti hæðnislega.
— Hvað heitir þú?
— Eg heiti Karl — en ég er kallaður
Karl káti, af því að ég er svo léttlyndur.
Eg hæðist að þeim á tunglinu eins og
ykkur á jörðinni.
— Þú ert þó ekki svo v.itur, að þú
getir hæðst að öllum öðrum?
— Jú, ég sé hvað aðrir haga sér
heimskuiega, og þá get ég ekki stillt
mig um að hlæja. Og nú gat ég ekki
stillt mig um að koma og segja þér, að
þetta hefði verið mesta bull, sem kenn-
arinn sagði. Og eftir stutta stund verð ég
aftur kominn upp í tunglið og glotti að
ykkur á jörðinni.
— Þú ert grobbinn karl. Þú skalt ekki
heita Karl káti. Þú ættir að heita Karl
grobbni.
— Gættu nú að, hvað þú segir, Sveinn
litli. Eg gæti tekið þig með upp í tungl-
ið, ef þú ferð að gera þig merkilegan.
Þá kemst þú ekki aftur heim til pabba
og mömmu. Og þá mundu mennirnir á
jörðinni sjá hrínandi strák við hliðina
á Karli káta í tunglinu.
— Ég vil vera hjá pabba og mömmu.
Ég vil ekki fara upp í tunglið.
— Já, þetta vissi ég. — En nú þarf
ég að fara, Sveinn litli. Bráðum þarf ég
á vakt í tunglinu. Vertu sæll.
-— Vertu sæll, sagði Sveinn, og sam-
stundis var hann aleinn.
Þegar hann vaknaði um morguninn,
mundi hann drauminn. Karlinn í tungl-
inu hét Karl káti og var lögregluþjónn.
Hann var ekki klettar og gjár, heldur
lítill, glettinn karl, sem gaf jörðinni
langt nef.
Og Sveinn leit út um gluggann og sá
hvar tunglið rambaði fullt á himninum
og hugsið ykkur: í því miðju var Karl
káti með glott yfir allt andlitið, eins og
hann hefði betra vit á öllu en vísinda-
mennirnir á jörðinni.
E. Sig.
FRÁ VERÐLAUNASAMKEPPNINNI
Nú hefur verið unnið úr ritgerðuni
þeirn, sem bárust í ritgerð'arsamkeppin
Vorsins og Flugfélags Islands. Ritgerð'-
irnar voru dæmdar af Hannesi J. Magn-
ússyni og Sveini Sæmundssyni, blaða-
fulltrúa hjá Flugfélagi íslands.
Leikar fóru þannig, að fyrstu verð-
laun — flugferð til Færeyja og heim
aftur með viðkomu í Glasgow — hlaut
ANN MIKKELSEN, BústaSavegi 71,
Reykjavík — 16 ára.
Þá voru einnig veitt tvenn aukaverð-
laun — flugferðir innanlands eftir eig-
in vali, •— og hlutu þau:
Sigurgeir SigurSsson, Hverjisgötu 42,
Hajnarfirði, 14 ára, •— og Ásbjörn Dag-
bjartsson, Álftagerði, Mývatnssveit.
Sá, sem fékk 1. verðlaunin, verður
að skrifa ferðasögu, sem birtast mun
svo með myndum í Vorinu.
Gott væri einnig að fá stutta ferða-
sögu frá hinum með myndurn, ef til
verða. Ritgerðir bárust ekki mjög marg-
ar, en þessar báru auðvitað af. —
Beztu þakkir fyrir ritgerðirnar. —
GóSa ferð! Útgefendur.
122 VORIÐ