Vorið - 01.09.1966, Síða 30

lægra miÖa, svo sem til Grænlands, ís-
lands og Nýfundnalands og fleiri staða.
Marsvínaveiði hefur lengi, ásamt fær-
eyska dansinum, verið einkennandi fyr-
ir Færeyinga. Marsvínaveiði eða grinda-
dráp á máli heimamanna, hefur oftar
en einu sinni bjargað soltnum mönnum
frá hungri, þegar hart hefur verið í búi
fyrr á dögum. Hér áður fyrr, þegar ein-
hver varð var við grind (marsvín), var
kveikt á stóru báli og þannig komið
hoðum um alla eyna og til næstu eyja,
en nú er þetta auðveldara, þegar sím-
inn er til taks, því næst safnast allir bát-
arnir saman og stefna til hinna bát-
anna, sem fundið hafa og passað grind-
ina, hjálpa þeim síðan annað hvort að
króa hana inni og drepa hana þannig
á sundi, eða bíða þar til fjara tekur
(það er að segja ef sandbotn er í fjör-
unni) og þegar fjara tekur, reka þeir
gr.indina þar til hún strandar og stöðv-
ast í sandinum, þá er hún drepin. Er
þessi síðarnefnda aðferð hentugri og
ekki eins átakanleg og hin fyrrnefnda.
Grindin er ekki útflutningsvara, en
Færeyingar borða grindina og fituna,
sem nefnist spík, með góðri lyst.
Einnig stunda Færeyingar fuglatekju
í björgum, og eru þeir góðir bjargmenn.
Stunda Færeyingar náttúrlega margt
fleira en þessar atvinnugreinar, sem ég
hef nefnt hér að ofan, en það yrði bara
upptalning ef ætti að fara að skrifa um
það, en samt ætla ég að geta þess, að
miklar breytingar hafa orðið í færeysk-
um atvinnumálum nú á síðari árum.
Um aldaraðir hafa Færeyingar að
mestu leyti verið einangraðir, en nú
fyrst síðan Flugfélag íslands fékk lend-
ingarleyfi í Vogey í Færeyjum, má segja
að einangruninni sé lokið. Má einnig
segja, að fólkið sé öruggara eftir að
Flugféiag íslands byrjaði sínar sumar-
ferðir þangað. Samgöngur á milli Fær-
eyja og annarra landa hafa verið mjög
litlar, við og við höfðu erlend fiski- og
flutningaskip viðkomu þar, og einstakir
færeyskir bátar sigldu með aflann til
útlanda. Að vísu hafa reglubundnar
ferðir verið á milli Danmerkur og Is-
lands með viðkomu í Færeyjum í báð-
um leiðum, og Tjaldur, flaggskip Fær-
eyinga, hefur vanið komur sínar til Dan-
merkur nú á síðustu árum, en oft hafa
samgöngurnar verið treglegar. Má nefna
sem dæmi, að öll bréf, sem fara loftleið-
is, verða fyrst að fara til Danmerkur og
svo til áfangastaðar. Því fyrr því betra
að Flugfélag íslands fái lendingarleyfi
í Færeyjum allt árið.
Skólar í Færeyjum hafa lengra skóla-
ár en skólar hér. Hafa nemendur bara
6 vikna sumarfrí þar, á móti 4 mánaða
hér, einnig er tekið strangara á hegð-
un nemendanna í skólanum, skyldunám-
ið er það sama og hér, og taka nem-
endurnir eins konar barnapróf 14 ára,
en mega fara í gagnfræðaskóla 12—13
ára. Þeir nemendur, sem þess óska, geta
tekið stúdentspróf í Færeyjum, en ef
lengra skal halda, verða þeir að fara
utan. Hafa orðið mjög miklar framfar-
ir í skólamálum nú á síðari árum í Fær-
eyjum, og eru þeir ekki neinir eftirbát-
ar grannþjóðanna í þeim efnum. Mikil
áherzla hefur verið lögð á að varðveita
færeyskuna fyrir dönskum slettum, en
hingað til hefur allmikið af slettum ver-
ið í málinu.
124 VORIÐ