Vorið - 01.02.1974, Síða 20

GATUR
LEIKIR
ÞRAUTIR
-----------------------------------------/■
Margt er sér til gamans gert,
geði þungu að kasta.
Það er ekki einskisvert
að eySa tíð án lasta.
GÁTUR
1. Áðan sá ég úti þann,
sem á var fattur kviður,
með nefi sínu kroppa kann,
en kingir engu niður.
2. Bóndinft heitir bauluson,
börn hans kisa og tófa,
því er ekki á því von
þau eigi visku nóga.
3. Ég er á gangi alla tíð,
engar fanga hvíldir,
er á hangi höfð hjá lýð,
höggin banga mörg og tíð.
4. Ég er sköpuð augnalaus
og að framan bogin,
lítinn ber ég heila í haus,
hann er úr mér soginn.
Ráðningar á bls. 42
Frúin í Hamborg.
Tveir leika. Annar spyr hinn: „Hvað
gjörðirðu við peningana, sem frúin i
Hamborg gaf þér, og sagði, að þú mætt-
ir kaupa allt fyrir þá nema já og nei,
ójá og ónei?“ Hinn svarar því, sem hon-
um líst. Sá, sem byrjaði, heldur áfram
að spyrja, en hagar spurningum þannig
að hinn eigi erfitt með að komast hjá
að svara já eða nei, ójá eða ónei. En
það má hinn ekki gera með nokkru móti.
Nú er engin leið að komast hjá því til
lengdar að játa eða neita, og gjörir hann
þá með sérstökum orðatiltækjum, t. d-
„einmitt það,“ „víst er svo,“ „svo er
nú það,“ „þú átt kollgátuna“ eða þá
„fjarri fer því,“ fari það“ o. s. frv. Pessi
samræða getur staðið mjög lengi, ef sa,
sem svarar, hleypur ekki á sig. En oftast
verður honum það á, þegar fram í sækir*
að segja já, nei, ójá eða ónei, og missu'
hann þá allt féð, sem frúin gaf honum,
og leikurinn hættir.
20
VORlU