Bjarmi - 01.12.1931, Blaðsíða 2

178
BJARMI
margskonar skemtanir veita dægrastytt-
ing en enga varanlega gleði. Mörg eru
þungu sporin og djúpu sárin í skammdeg-
ismyrkri mannlegs lífs, sem engin ytri við-
höfn bætir úr.
»Ö, að jeg væri aftur barn um jólin!«
Ef þú, sem þetta lest, hugsar svo, þá eiga
jólin meir en lítið erindi til þín.
Þú getur orðið aftur barn, ef þér er full
alvara.
Lít á sjálfan þig, óhreinan og gleðisnauð-
an, sem dvelur hjer á jörðu fáein augna-
blik eilífðarinnar, en hverfur svo — »eitt-
hvað út í ósýnilegan geim«. Lít á Drottinn
upphæða, hinn eilífa og heilaga, sem ljet
sjer svo ant um mannkynið, að hann sendi
son sinn eingetinn því til hjálpræðis.
Lít á barn og konung jólanna, dásamleg-
asta og óskiljanlegasta undur mannkyns-
sögunnar, er fæddist í fátækt, vann fyrir
móður sinni og systkinum til þrítugs ald-
urs, starfaði óviðjafnanlega að eilífðarmál-
um í 3 ár og dó á kvalakrossi, en lagði þó
grundvöllinn að þeim átrúnaðarfjelögum,
sem altaf eru að eflast, og á í dag, engu
síður en fyrri, þúsiundir þúsunda læri-
sveina, er fremur kjósa allskonar pynd-
ingar og píslarvætti en að afneita honum.
Hugsaðu um þetta í alvöru og þú munt
sjá að þjer veitir ekki af að tala við hann.
Jeg veit ekki hvað þjer finst brýnust
nauðsyn um að tala þá, en sje þjer alvara,
mun bráðlega brjótast fram bænarand-
varpið:
»Gefðu mjer, Drottinn, aftur trúnaðar-
traust og gleði barnsins«. Og það er hið
síendurtekna dásamdarverk Jesú Krists,
að sú bæn veitist hverjum iðrandi manm
enn í dag. Þúsundir þúsiunda hafa reynt
það í 19. aldir, þúsundir þúsunda vegsama
Drottinn í kvöld fyrir þá gjöf. — Þú ert
velkominn í þann hóp, — velkominn til að
syngja jólasöngva.

Annar jóladagur.
Eftir sr. Vahlemar Briem.
Matt. 10, 31.—39.
Hátíð var lielg í gœr,
hátíð í dag.
Orð Ouðs nú er þó með
annars kyns brag.
Fyr söng um frið á jörð
fagra með þakkargjörð
helg engla hjörð.
Hvi er þá hjer í dag
hart boðað stríð?
Hví er þá friði firt
friðarins tíð?
Undarlegt oss það list;
oft.lega hjólið snýst,
sem varir síst.
Samur þó sem í gœr
sonur Guðs er.
Friðarins hetja’ er hann
hvar sem hann fer.
Og þó að stundum stríð
standi’ af hans komu lýð,
hverfur sú hríð.
Hvi er þá strið svo hart
heiminum í?
Lýður svo lausnarans
lœrt geti’ af því.
Striðið þó oft sje œst
eflir það sigur næst;
friður þá fœst.
Fyrir hans fœðing gefst
friður á jörð.
Hirðirinn allra’ er einn,
ein verður hjörð.
Heims eftir stwndarstrið
stöðug mun friðartið
Ijóma Guðs lýð.