Bjarmi - 01.12.1931, Blaðsíða 7

BJARMI
183
fannst hann hafa fundið Giuð aftur —
eins og þegar hann var barn.
Honum fannst hann vera kominn heim.
(G. L. þýddi lauslega)
Fjórði sunnud. í aðventu.
Eftir sr. Valdemar Briem,
Jóh. 5, 30.—39.
Um Jesmn vitnar Jóhannes, —
þá játning honum sjálfur Guð inn bljes,—
að liann burtu bœri
brot og syndir manna.
VHtu’ ei, vinur kæri,
vitnisburð þann samia?
Viltu’ ei vitna’ um hann?
Sr. Bjarni Jónsson, dómkirkjuprestur.
Hann varð fimtugur 21. oktob. sl. Við
það tækifæri færði sóknarnefnd safnaðar-
ins honum mjög myndarlega fjárupphæð
að tilhlutun margra safnaðarmanna, og
fjöldi manna heimsótti hann til að árna
honum allra heilla; er hann vinsæll mjög
í söfn,uði sinum og sístarfandi að málefn-
um hans.
Gömlu hjónin töl.uðu saman um atburð
kvöldsins, fram eftir nóttunni; en ungi
maðurinn lá í rúminu inni í svefnherbergi
sonarins. Hann gat ekki sofnað. Hann
horfði út um gluggann, og sá stjörnur.
sem tindruðu á h'imninum, og hann fór að
hugsa um jólin sín heima hjá móður sinni.
Það var friður í hugskoti hans. Honum
Hið sama vitna orð hans œ,
þau á sjer bera hreinan sannleilcsblœ.
Eins með orðum þínum
áttu vitni’ að bera;
Jesiim sífelt simmi
sannan spámann vera.
Viltu’ ei vitna’ um hann?
Hjð sama vitna verkin lians,
þau vitna umlífsstarf mannkynsfrelsarans.
Þina athöfn aiia
cinnig láttu sanna
að hann eigi’ að kalla
œðsta-prestinn manna.
Viltu’ ei vitna’ um hann?
Hið sama vitnar Ijóst og leynt
hans líf, sem alt var guðdómlegt og hreint.
Alla œf! þína
eins lát bera vottinn,
ao hann alla sina
annist Guð og Drottinn.
Viltu’ ei vitna’ um hann?
Hið sama vitnar sjálfur hann,
er sendi’ i heiminn endwrlausnarann.
Þú með föður þíniim