Bjarmi - 01.03.1999, Blaðsíða 7

Ég hefpann draum að Biskupsstofa haldi úti gæða-
stjórnun á jákvæðum nótum. Þar sé fræðslufulltrúi
eða einhver með reynslu í barna- og æskulýðsstarfi
semfari á milli kirkna og taki starfið út.
Jóhann: Kirkjan þarf fleiri sjálíboðaliða.
Ef einhver fullorðinn er fil í að vera með
og taka þátt í deild þar sem börn og
unglingar hittast í klukkustund í viku,
þá er það frábær gjöf til kirkjunnar og
æsku þessa lands. Fólk sem jafnvel er
til í að koma til að hjálpa til að viðhalda
aga, kynnast unglingunum og sýna
þann kærleika sem Jesús Kristur sýndi,
þá fáum við að sjá meiri vöxt.
Jóna: Svo er kirkjan svo lengi að breyta
um aðferðir. Það er búið til eitthvað
form og þó að það sé gengið sér til húð-
ar er stundum eins og hún hafi ekki
hugrekki til að brjóta hlutina upp. Það
þarf meiri hugmyndavinnu. Ef hlutimir
ganga ekki vel á kirkjan að leggja þá
niður og fara nýjar leiðir.
Jóhann: Þetta er svo sorglegt. Það er
byrjað með æskulýðsfélag í kirkjunni
með fundi á þriðjudögum. Fýrst koma
10 til 15 unglingar og svo fækkar þeim
aðeins. Eftir nokkra fundi koma örfáir.
Þá er bara hætt. Er kannski málið að
fundirnir voru á slæmu kvöldi? Það er
bara reynd ein leið og ef hún virkar ekki
er gefist upp.
Hjördís: Vantar ekki líka sjálfsgagnrýni
hjá okkur í kirkjunni? Ef eitthvað geng-
ur ekki upp þurfum við ekki að taka því
persónulega.
Jóna: Ég hef þann draum að Biskups-
stofa haldi úti gæðastjómun á jákvæðum
nótum. Þar sé fræðslufulltrúi eða einhver
með reynslu í barna- og æskulýðsstarfi
sem fari á milli kirkna og taki starlið út.
Hann segi hvað fari vel og hvað megi bet-
ur fara og fólk taki mark á því. Með þessu
fengju leiðtogar leiðsögn og uppörvun.
Jóhann: Væri hugsanlegt að sóknar-
nefndarmaður tæki að sér að vera
tengslamaður við æskulýðsstarí?
Jóna: Ég held að það væri betra að ut-
anaðkomandi aðili sjái um þessa hluti.
Hitt getur orðið svo persónulegt.
Tengiliður úr sóknarnefnd gæli hins
vegar hvatt leiðtoga til dáða.
Málin voru rædd fram og aftur, eða þar
til Jóhann sagði ákveðinni röddu:
Jóhann: En hefur kirkjan eitthvað að
bjóða íyrir unglinga?
Jóna: Já, hún hefur fagnaðarerindið
um Jesú Krist og það er ekkert sem við
getum boðið betur.
Jóhann: Ætlumst við þá til þess að
unglingar mæti bara í sunnudagsmess-
ur og fái þar sitt samfélag eða á æsku-
lýðsstarfið að nægja þeim, og eru ung-
lingar bara óæskilegir í samfélag trú-
aðra eða eru þeir velkomnir þangað? Ef
þeir eru velkomnir, mega þeir þá með
einhverjum hætti hafa áhrif á það sem
þar fer fram eða eiga þeir að sætta sig
við og ganga inn í það helgihald sem er
til staðar?
Jóna: Unglingar lifa í sér menningar-
heimi og til hans þarf að höfða. Svo höf-
um við poppmessurnar fyrir þá. Þær
þurfa að vera reglulega og þannig að
unglingarnir geti gengið að þeim vísum.
Samstarf getur verið á rnilli sókna og fé-
lögin haft poppmessu sem hluta af dag-
skránni.
Hjördís: Þannig yrðu aðrir viðburðir á
vegum ÆSKR meira spennandi í aug-
um krakkanna vegna þess að þeir sjá
að það eru unglingar á lífi í öðrum
sóknum.
Hvaða nýjungar mætti nefna sem vel
hafa tekist?
Hjördís: Listadagar í Hallgrímskirkju í
fyrra.
Jóhann: Þangað komu unglingar úr
nokkrum æskulýðsfélögum og tóku þátt
í tveggja vikna dagskrá sem endaði á
verki sem var þeirra túlkun á sköpunar-
sögunni með leiklist, myndlist og tón-
list. Þetta var mjög gaman og til stendur
að bjóða aftur upp á listadaga.
Jóna: Svo er auðvitað miðbæjarstarf
KFUM og KFUK sem er virðingarvert
framtak og félögin eiga heiður skilinn
fyrir að hafa lagt út í það.
Eitthvað að lokum?
Jóhann: Fólk veit alltof lítið hvað kirkjan
er að gera. Margir í okkar þjóðfélagi hafa
þá mynd að það gerist ekkert í kirkjunni
nema á sunnudögum kl. 11 og jafnvel að
þar séu bara nokkrir kórmeðlimir. Stað-
reyndin er hins vegar allt önnur.