Bjarmi - 01.03.1999, Blaðsíða 11

Gestir á loftstofu KFUM og KFUK í Austurstræti 20.
gjarnan huggunar í vímuefni. Vegur
reiðinnar leiðir þau þangað.
Freistingar
Hvað þýðir kaflinn um freistingar þegar
andi Guðs leiddi Jesú Krist einan um
óbyggðirnar í ijörutíu daga án vatns og
matar? Þegar Kristur er orðinn aðfram-
kominn af hungri og þorsta kemur
djöfullinn og býður að gefa honum allt
veldi jarðarinnar ef hann falli fram og
tilbiðji sig.
Þegar unglingurinn er yfirkominn af
veraldlegu og andlegu hungri þá eru
engar vamir til staðar, hann tekur það
sem býðst til að losna úr þessum and-
legu hremmingum. Dópsalinn er liand-
bendi djöfulsins hér, hann býður upp á
vellíðan þar sem fórnarlambið verður
þræll hans og markaður.
Er ekki einstaklingur kominn í mik-
inn vanda þegar hann „þarf' að breyta
sínu eðlilega ástandi?
Fýrir 30 ámm vom íslendingar u.þ.b.
helmingi færri en i dag. Við bjuggum við
einfaldan stíl í matargerðarlist og fikni-
efnaneyslu. Úrvalið á neysluvörum er
hinsvegar orðið margfalt núna. Áðúr var
aðeins til súrt skyr og brennivin. Nú er
hægt að fá 30 tegundir af jógúrt og 30
tegundir af fíkniefnum. Á tímum súra
skyrsins og brennivínsins voru notaðar
aðrar leiðir til áfengisöflunar. Ef ung-
lingur þurfti að verða sér úti um áfengi
þá þurfti að fara niður i ríki og biðja
einhvem við innganginn að kaupa fyrir
sig og heppnaðist það stundum. Einnig
voru göturónarnir liðtækir fyrir eitt
sprittglas ef þeir vom færir til gangs. Það
þurfti meira að hafa íyrir hlutunum þá.
En þó langar mig að bæta einu við þetta
um aðgengið að fikniefnum. Þegar ég var
í landsprófinu forðum árið 1971 þá var
mér boðið LSD til sölu innan skóla-
veggja. Ég var heppinn, ég alþakkaði.
Lögmál markaðarins
Umræðan í þjóðfélaginu í dag snýst
mjög mikið um viðskipti, gengi hluta-
bréfa, markaðssetningu, hagvöxt,
skyndigróða o.s.frv. Alls staðar er verið
að selja og bjóða eitthvað til kaups. Raf-
tæki, bíla, tölvur og hvað eina. Stór-
markaðir spretta upp. Mikil áhersla er
lögð á að neytandinn fái vöruna fyrir-
hafnarlaust.
Tvö góð dæmi í þessu efni er heim-
sending pizzunnar og að það tekur pen-
ingalausan mann aðeins fimmtán mín-
útur að kaupa nýjan bíl. Þessir við-
skiptahættir hafa einnig haldið innreið
sína í fikniefnaheiminn. Landasalar og
dópsalar nánast elta uppi viðskiptavin-
inn allt inn á skólaböllin, Það er nefni-
lega orðin samkeppni á þessum mark-
aði líka.
Það er augljóst mál að sama lögmál
gildir um dóp og brennivín sem bila og
raftæki: Því meira sem framboðið er
þeim mun meira lækkar verðið og þeim
mun meira verður keypt eða þangað til
kreppa ofneyslunnar tekur við með til-
heyrandi gjaldþroti ijármuna og heilsu.
En hvemig kemst allt þetta dóp inn til
landsins? Hvar eru þau hlið sem farið
er með það inn? Og síðast en ekki síst:
Hvernig er þeirri mikilvægu hliðvörslu
háttað? Fjölförnustu hliðin eru ekki
mörg. Þau eru flugstöðin í Keflavík og
hafnirnar á Suðvesturlandi. íslenska
þjóðin virðist ekki hafa fjárhagslegt