Bjarmi - 01.03.1999, Blaðsíða 5
Jóhann Þorsteinsson, æskulýðs-
fulltrúi í Hallgrímskirkju.
Hronn Bolladóttir,
prestur í Dómkirkjunni og
miðbæjarprestur KFUM og KFUK.
IHjördís Kristinsdóttir, æskulýðs-
fulltrúi í Laugarneskirkju.
unglingum. Sumir unglingar leita í KSS
(Kristileg skólasamtök) um 15 ára ald-
urinn og er það viss huggun. Þar er
byggt ofan á grunninn sem byggður var
í kirkjunni. Aldurshópurinn 16 til 18
ára er því að mestu óplægður akur og
bíður og bíður og bíður.
ÁVEXTIR
Þegar fjalla á um æskulýðsstarf er
nauðsynlegt að vera gagnrýninn og
benda á hvað mætti betur fara. Ekki má
þó gleyma því sem vel er gert og víða
eru augljós dæmi um vel heppnað
æskulýðsstarf. Það eru unglingar sem
bera nú höfuðið hátt eftir mikið mótlæti
á stuttri ævi, unglingar sem hafa gert
Jesú Krist að fyrirmynd sinni og vilja
ganga með honum. Einnig er æskulýðs-
starf mikilvægt forvarnarstarf þegar
áfengi og vímuefni eiga í hlut, ef rétt er
að málum staðið. Því er nauðsynlegt að
halda áfram og gera enn betur.
SPJALL
Hér á eftir fer samtal þriggja einstak-
linga sem allir hafa mikla reynslu af
æskulýðsstarfi. Hjördís Kristinsdóttir er
æskulýðsfulltrúi í Laugarneskirkju, Jó-
hann Þorsteinsson er æskulýðsfulltrúi i
Hallgrímskirkju og Jóna Hrönn Bolla-
dóttir er prestur i Dómkirkjunni og mið-
bæjarprestur KFUM og KFUK.
Bjarmi: Hver er staðan í æskulýðsmálum
kirkjunnar?
Jóna: Ég hef þá skoðun að það ríki
alltof mikil meðalmennska í íslenskri
kirkju hvað varðar bama- og unglinga-
starf. Það þarf að vera meiri gæðastjóm-
un, meiri agi og meiri metnaður. Einnig
að boðunin sé skýr. Við emm ekki fyrst
og fremst þjónustustofnun til að halda
úti leikjanámskeiðum eða afþreyingu.
Við eigum fyrst og fremst að vera boð-
andi kirkja og sérstaklega til barna og
unglinga, það eru þau sem erfa kirkj-
una. Við eigum að ganga fram af mikl-
um myndugleik. Við höfum ábyrgð og
skyldur í skírnarfræðslu sem felst í
barna- og unglingastarfi. Við þurfum
þess vegna ekki að afsaka okkur neitt.
Jóhann: Ég held að verkefni kirkjunnar
séu viða orðin of rnikil miðað við íjölda
starfsmanna. Það gerist því víða að
barna- og æskulýðsstarf er það fyrsta
sem skorið er niður og menn sætta sig
við lágmarksþjónustu við þann hóp. Er
það eðlilegt að 1-3% af tekjum sókna
fari í bama- og æskulýðsslarf, sem jivi
miður er algengt á höfuðborgarsvæð-
inu?
Jóna: í sumum kirkjum er það jafnvel
þannig að álíka miklir fjármunir er sett-
ir í blóm og skreytingar og í bama- og
æskulýðsstarf.
Jóhann: Ábyrgðin sem hvilir á kirkjunni
er gríðarleg, t.d. gagnvart þeim sem eru
að fermast, vegna þess að þetta sóknar-
færi höfum við hvergi annars staðar en á
þennan árgang. Yfir 90% af unglingum í
8. bekk fennast og em þess vegna heil-