Bjarmi - 01.11.2000, Blaðsíða 5

en sækir samkomur hjá nokkrum frjáls-
um söfnuðum. Oftast fer hann þó í
KFUM eða Hjálpræóisherinn. Sem
drengur tók hann þátt í starfi KFUM og
fór ÍVatnaskóg. Á unglingsárunum hætti
hann aó stunda trúna f þeim mæli sem
hann hafði vanist og síðar hóf hann leit
að lífsfýllingu á nýjum slóðum.
„Eg fór að lesa mikið um spíritisma og
kynnti mér hann vel en fann ekki þaó sem
ég leitaói að. Ég var því enn leitandi þegar
ég kynntist trúuóum manni í lögreglunni
sem var þá í Krossinum. Hann hafði áhrif
á mig án þess þó aó þröngva trú sinni upp
á mig á nokkurn hátt. Það sem hann hafði
að segja við mig vakti hjá mér forvitni.“
Forvitnin leiddi Helga áfram í leitinni að
lífsfýllingu, hann hóf aó sækja samkomur
hjá Fríkirkjunni Veginum og í dag er hann
endurfæddur og finnst þaó skylda sfn að
segja öðrum frá trú sinni.
Lítió um árekstra
Vífill segist vita um trúað fólk sem gegnir
ábyrgóastöðum í viðskiptalífinu og Helgi
tekur undir aó svo sé. Helgi segir reyndar
að það sé mikið um það þó að þeir hinir
sömu hafi ekki hátt um trú sína. Margir
urðu hissa þegar formaður bankaráðs
Landsbankans fór aó ræða trú sína opin-
berlega. „Ég tel það skyldu mína aó
segja frá, trúin getur aldrei verið einka-
mál kristins manns þar sem það er
skylda okkar að boða trúna. Mér fannst
sjálfsagt að segja frá trú minni þar sem
það vekur athygli þegar maður í minni
stöðu ræðir þessi mál. Almennt held ég
þó að fólk í stjórnunarstöóum vilji fara
mjög varlega í að ræða trú sína, þeir
halda e.t.v. að þaó sé veikleikamerki að
vera kristinn. En í raun er það styrkur að
segja frá sinni trú. Það færi betur ef
menn í ráðastöðum myndu segja frá trú
sinni því þá væru þeir að gera það sem
aðrir hugsa um og langar að gera. Marg-
ir ráðamenn hafa komið að máli við mig
og sagt mér að þeir bióji sínar bænir.
Maður verður hins vegar að viróa það ef
fólk vill eiga þetta fýrir sig. Þó er það nú
þannig aó við megum eiginlega ekki
Þegja, við verðum að segja frá. Ef við
gerum það ekki þá breióist kristin trú
ekki út.“
Eg efa það ekki að Helgi og Vífill hafa
báðirfundið áþreifanlega fýrir góóærinu í
störfum sínum undanfarið. Þeir umgang-
ast báðir mikið af fólki úr atvinnulífinu
sem gengur vel í störfum sínum og gefa
því fólki ráð. En fýrst þeir félagarnir hafa
kosið að fýlgja Kristi þá velti ég því fýrir
mér hvort trúin og vinnan rekist ekki á.
Vífill segir að hagfræðin og Biblían eigi
ýmislegt sameiginlegt. „Það verða ekki
oft árekstar á milli hagfræðingsins og
lærisveinsins og sambúð þeirra gengur
vel. Hagfræðin fjallar m.a. um hegðun
mannsins gagnvart veraldlegum gæóum.
Eitt svió hennar, velferðarhagfræóin,
fjallar um það hvernig hagkvæmast er að
deila verðmætum jaróar á sem flestar
hendur svo þaó er ekki í neinu ósam-
ræmi við trúna.“
Helgi tekur í sama streng og segir að
trúin og vinnan fari vel saman. „Það eru
engin átök þar á milli. I þessu starfi eru
ákveðnar reglur sem þarf aó fara eftir.
Að ég sé kristinn maður truflar mig ekk-
ert í starfi. Hugsaðu þér kristinn kaup-
mann, hann getur ekki gefið vöru sína.
Hann þarf að fá peninga fýrir, vióskiptin
eru hans vinna. Þaó sama gildir hér í
bankanum, við erum aó lána peninga og
við þurfum að fá peninga fýrir það. Það
sem tekur mest á í þessu starfi er að
horfa upp á fjölskyldur sem eru f upp-
lausn vegna peningavandræða. Það get-
ur verið vegna ofneyslu, veikinda eða
vegna þess að fólk hefur gengist í ábyrgð
fýrir aðra og þarf svo að axla ábyrgðina."
Fégirndin — rót alls ills
í bréfi sínu til Tímóteusar fer Páll postuli
allt annað en fögrum orðum um fégirnd-
ina. Hann kallar hana rót alls þess sem
illt er. Eru viðmælendur mínir sammála
Páli?
Vffill segir fégirnd ekki endilega fara
saman við ríkidæmi. „Maður getur orðið
ríkur án þess að stjórnast af fégirnd. Fá-
tæklingur getur stjórnast af fégirnd þó
aó hann eigi ekki krónu. Fólk getur öðl-
ast gnægð veraldlegra auóæfa fýrir til-
stilli Guðs blessunar, sbr. niðurlag sög-
unnar um Job, en ef söfnun veraldlegs
auðs verður aóalmarkmið í lífi fólks
kunna tvær megindyggðir Guðs orðs,
„elska skaltu Drottin Guð þinn af öllu
hjarta“ og „elska skaltu náunga þinn
eins og sjálfan þig“, að þurfa að láta í
minni pokann fýrir fégirndinni því þetta
tvennt fer ekki vel saman."
„Það fer ekki fram hjá mér frekar en
öðrum borgurum að það eru í gangi
miklar væntingar hjá fólki að verða ríkt,“
segir Helgi. „En við vitum að peningar
einir og sér skapa ekki hamingju. Mjög
margir hugsa þannig að þeir vilja verða
ríkir á stuttum tíma og ganga svo langt
að taka jafnvel lán til hlutabréfakaupa.
En það er auóvitað eins og hvert annað
fjárhættuspil. Ég held reyndar að þetta
5