Bjarmi - 01.11.2000, Blaðsíða 20

litu í kring, sáu þeir engan framar hjá sér
nema Jesú einan.“ Það eru ekki krafta-
verkin sem eru aðalatriðið og halda okk-
ur hjájesú heldur ástarjátning hans: „Eg
elska þig.“
Máttur Guðs kemst aó
A ummyndunarfjallinu fengu lærisveinar
Jesú að upplifa og sjá heim sem er
mönnum venjulega ósýnilegur. Þó að við
sjáum ekki þennan yfirnáttúrulega heim
þá segir Biblían okkur að hann sé jafn-
raunverulegur og hinn sýnilegi. Það eru
tengsl milli þessara heima. Það sem ger-
ist í andaheiminum hefur áhrif á líf okk-
ar og öfugt. Og báðum megin eru góð
og il! öfl sem takast á.
Hvert augnablik lífsins eigum við um
tvennt að velja, að ósýnilegur heimur sé
til og lifa samkvæmt því eða að ekkert sé
utan efnisheimsins og lifa samkvæmt
því. Hið sorglega er að margir kristnir
menn lifa án þess að gera ráð fyrir hin-
um yfirnáttúrulega heimi. Þeir eru endur-
fæddir sem er yfirnáttúrulegur atburður
en eftir það lifa þeir lífinu í eigin mætti.
Það sem gerist því mióur oft er að við
missum sjónar á því samhengi sem vió í
raun erum í. Það er hægt að vera á kafi í
kristilegu starfi og gera ekki ráð fyrir
mætti Guðs. Þá verður þetta aldrei ann-
aó en mannaverk, þaó skilar einhverju af
sér en ekki ávexti sem varir.
Jesús stendur við dyrnar og knýr á. I
bæn opnum vió fýrir honum, fyrir elsku,
mætti og vilja hans. Hann vill fá aðgang
að starfi okkar í kristilegu félögunum og
í kirkjunni. En hann vill ekki bara fá að
komast að, heldurvill hann vera leiótog-
inn og hirðirinn. Hann vill fá að koma
og þjóna okkur og gera okkur hæf í bar-
áttunni í sínu ríki. Hann vill styrkja okkur
í krafti máttar síns. „Því aó baráttan,
sem vér eigum í, er ekki við menn af
holdi og blóði, heldur við tignirnar og
völdin, vió heimsdrottna þessa myrkurs,
við andaverur vonskunnar í himingeimn-
um“ (Ef. 6,12).
Vió erum hvött til að biðja á hverri tíð
í anda, aó missa ekki sjónar á mætti
Guös í þessum heimi. Við heyrum ekki
rödd andans nema við sleppum því sem
við fyllum hendur okkar með, okkar eig-
in verkum. Til þess að bæn okkar verói
samkvæmt vilja Jesú veróum við að
koma með tómar hendur og spyrja:
„Hvað vilt þú, Drottinn? Hvaó hefur þú í
hyggju með líf mitt, með félagsstarfið,
með samfélagió?" Okkur er alveg óhætt
að treysta honum fyrir aðferðunum því
aó hann hefur yfirsýn. Hann er Guó hins
sýnilega og ósýnilega heims og Jesú er
gefið allt vald á himni og jörðu. Leyfum
honum að fýlla tómar hendur og vinna
sitt verk.
Guð gefur af ríkdómi dýrðar sinnar
Með hliðsjón af atburðinum á ummynd-
unarfjallinu er eðlilegt að velta fýrir sér
hvers vegnajesús umbreytir ekki heimin-
um á svipstundu þannig að vilji hans nái
fram að ganga og öllum verói Ijóst hver
á valdið. Almætti Guðs birtist í kærleik-
anum, í holdtekju elsku hans. Guó vill
persónulegt samband við sköpun sína
og virðir okkur sem persónur með frjáls-
an vilja og tengslin geta því aldrei orðið
ávélrænu plani. Guð umbreytir ekki okk-
ar innra eðli nema við leyfum honum
þaó. Bænin er viljayfirlýsing um að gefa
Jesú aðgang að lífi okkar. í bæninni gef-
umst vió Jesú og þannig getur ávöxtur
anda hans komið fram í lífi okkar. En
ávöxtur sem á upphaf sitt í eðli Guðs er
kærleiki, gleói, friður, langlyndi, gæska,
góóvild, trúmennska, hógværó og bind-
indi (Gal. 5,22-23). Takmark Krists með
sköpun sína er fullkomnun, að sköpun
hans endurspegli dýrð Guðs. Þroskaferil
kristins manns, helgunin, er að líkjast
Jesú æ meir, að eðli hans vaxi fram í okk-
ar lífi.
Eigum við ekki að vænta þess að upp-
lifa tákn og undur? Guð er kærleiksríkur
faóir sem vill gefa börnum sínum allt
með sér. „Hann stendur við dyrnar og
knýr á“ og vill að við þiggjum af hendi
hans allt það sem hann vill veita okkur.
Því að hann elskar okkur og þekkir þarfir
okkar og þrá betur enn við þekkjum okk-
ur sjálf. Hann megnar að gjöra langt
fram yfir allt það sem við biójum eða
skynjum (Ef. 3,20).
Nærtækt dæmi er faðir drengsins með
óhreina andann. Hann leggur af stað til
þess að fá lækningu fýrir drenginn og fær
að upplifa það að sjá hann heilbrigðan.
En það gerist eitthvað meira sem faðir-
inn hafði ekki séó fýrir. Þegar hann ræðir
vió Jesú um drenginn vaknar bænin í
hans eigin hjarta um að Jesús hjálpi
einnig honum. Og bænasvarið er að í
kraftverki Jesú sér hann stórvirki Guðs.
Tákn og undur eru aldrei takmark í
sjálfum sér heldur þaó að Guð verði veg-
samaður. Kraftaverkin eru eðlileg í Guðs-
ríkinu en eru ekki markmið hins kristna
lífs. Jesús lifði hér ájörð til þess að gjöra
Guð dýrólegan og við erum send í heim-
inn með sama markmið. „Og hvers sem
þér biðjið í mínu nafni, það mun ég
gjöra, svo að faóirinn vegsamist í synin-
um. Ef þér biðjið mig einhvers í mínu
nafni, mun ég gjöra það“ (Jóh.14,13-
14.). „En honum, sem í oss verkar meó
krafti sínum og megnar að gjöra langt
fram yfir allt það, sem vér biðjum eða
skynjum, honum sé dýrð í kirkjunni og í
Kristi Jesú um öll æviskeið, öld eftir öld.
Amen“ (Ef. 20-21).
Máttur Jesú
Pétur postuli rifjar upp atburðinn á um-
myndunarfjallinu í öðru bréfi sínu til
safnaðanna. Hann segir að Jesús hafi
birt honum að hann mundi bráðum
deyja og trúlega hefur hann fengið að
vita að hann myndi verða krossfestur
eins og meistari hans. I kringum sig sér
Pétur fjölda kristinna manna ofsóttan og
jafnvel drepinn sakir trúar sinnar. Við
þessar kringumstæður er máttur og há-
tign Jesú ekki augljós, að allt vald sé
honum gefið á himni og á jörðu. En í
þessum aðstæðum rifjar Pétur upp sögu-
legar staðreyndir sem styrkja hann í
trúnni og voninni á mátt Jesú: „Og það
er rétt af yður að gefa gaum að því {þ.e.
orði Guðs} eins og Ijósi, sem skín á
myrkum staó, þangað til dagur Ijómar
og morgunstjarna rennur upp í hjörtum
yðar (2. Pét. 2,19).“
Heimildir:
Barrs, Jerram og Macaulay, Ranald. (1978).
BeingHuman. Illinois: IVP.
Hallesby, Ole. (1978). Úr heimi bænarinnar.
Reykjavík: Bókaútgáfan Salt.
Malm, Magnus. (2000). Fotspor i
glasstrappen. Oslo: Luther forlag.
Wigen, Tore. (1987). Tro og lidelse. Oslo:
Credo forlag.
20