Bjarmi - 01.11.2000, Blaðsíða 6

Matt. 6:19-21
Safnið yður ekki fjársjóðum á
jörðu, þar sem mölur og ryð
eyðir og þjófar brjótast inn og
stela. Safnið yóur heldur Ijár-
sjóðum á himni, þarsem hvorki
eyðir mölur né ryó og þjófar
brjótast ekki inn og stela. Því
hvar sem fjársjóður þinn er, þar
mun og hjarta þitt vera.
Mark. 10:23b
Hve torvelt verður þeim, sem
auðinn hafa, aó ganga inn
í Guðs ri'ki.
Jak. 1:11 b
Þannig mun og hinn auðugi
maður visna upp
á vegum sínum.
Jak. 5:1
Hlustió á, þérauómenn,
grátið og kveinið yfir þeim
bágindum, sem yfiryóur
munu koma.
1. Tím. 6:9
En þeir, sem ríkir vilja verða,
falla í freistni og snöru og alls
kyns óviturlegar og skaólegar
fysnir, er sökkva mönnunum
nióur í tortímingu og glötun.
1. Tím. 6:10
Fégirndin er rót alls þess,
sem illt er. Við þá fíkn hafa
nokkrir villst frá trúnni
og valdið sjálfum sér
mörgum harmkvælum.
1. Tím. 6:17
Bjóð ríkismönnum þessarar
aldar að hreykja sér ekki né
treysta fallvöltum auði, heldur
Guði, sem lætur oss allt
ríkulega í té til nautnar.
Préd. 4:4
Og ég sá, að allt strit og
dugnaður í framkvæmdum er
ekki annað en öfund eins við
annan. Einnig þaó er hégómi
og eftirsókn eftir vindi.
„Það verða ekki oft
árekstar á milli hag-
frœðingsins og lceri-
sveinsins og sambáð
þeirra gengur vel. “
sé í þjóðarsálinni. Þ.e.a.s. þetta þarf ekki
endilega að vera græógi, heldur erum vió ís-
lendingar veiðimannasamfélag. Þegar menn
fóru í róður þá var keppst við að ná sem
mestum afla. Það er eins með þetta, við virð-
umst ekki hafa þessa biðlund sem aðrar þjóð-
ir hafa tileinkað sér. Við viljum fá allt strax. Ef
við horfum t.d. á veróbréfamarkaóinn þá hef-
ur hann verið þannig aó menn reyna að veðja
á að fyrirtæki hækki mjög fljótt."
Flest erum við sammála um að græðgi sé
ekki afhinu góóa. En getur verið að lífsgæða-
kapphlaupið snúist ekki um græðgi heldur öf-
und? í Prédikaranum 4:4 er sagt að strit okk-
ar sé vegna öfundar við náungann.
Vífill tekur dæmi af ímynduðum manni sem
kaupir sér nýjan skutbíl. Maðurinn er hæstá-
nægður meó bílinn og ákveður að fara í
bíltúr. Eftir því sem maðurinn keyrir lengra
veróur hann óánægðari með nýja bílinn. Óá-
nægjan er hins vegar ekki vegna þess að bíll-
inn sé lélegur, heldur vegna þess að á feró
sinni mætir hann mörgum jeppum sem eru
flottari og dýrari en nýi bíllinn hans. Vífill segir
því að Prédikarinn 4:4 hitti naglann á höfuðið
og aó of algengt sé aó við látum öfundina
ráða verkum okkar, gildir þá einu hvort við
séum kristin eða ekki.
Um lífsgæóakapphlaupið og öfundina segir
Helgi: „Þetta er aðallega samkeppni á milli
fólks. Slík hegðun verður að dellu og þaó er
mjög erfitt að eiga vió hana. Enginn getur ver-
ið minni maður.“
Úlfaldinn og nálaraugaó
Vió munum eftir unga, ríka manninum sem
spurði Jesú hvað gott hann ætti að gjöra til
þess aó öðlast eilíft líf. Jesús sagói honum að
selja eigur sínar og gefa fátækum, koma svo
og fýlgja sér. Sá ríki fór þá burt, enda voru
eignir hans miklar. Þessi frásögn gefur óneit-
anlega til kynna að ríkidæmi og trú eigi ekki
vel saman. Líking Krists um úlfaldann og nál-
araugað ýtir undir þá túlkun. Margir hafa
heyrt þá skýringu að hlið á múrum umhverfis
borgir í Israel hafi verið kölluó „nálaraugu" og
að klyfjaðir úlfaldar hafi átt erfitt með aó
komast þar í gegn. Vífill hefur heyrt þá skýr-
ingu og segir gott að hafa hana í huga þegar
þessi líking er til umræðu. „Við skulum muna
að vandi fýlgir vegsemd hverri,“ segir Vífill.
„Peningar eru nauósynlegir. Þeir eru tæki og
voru fundnir upp sem þægilegur gjaldmiðill í
viðskiptum. Án þeirra þyrftu menn aó stunda
tímafrek vöruskipti. Bóndinn sem þarf að fá
klippingu getur ekki leitað endalaust að rak-
ara sem vantar lambakjöt. Peningum fylgja
hins vegar völd vegna þess að þeir fela í sér
kaupmátt. Það er alveg hægt að eiga mikla
peninga og fylgja Kristi, en það getur verið
mikil áskorun. Spurningin er alltaf hver er við
stjórnvölinn. Eru það peningarnir eóa Guð?
Hef ég vald yfir peningunum eða hafa pening-
arnir vald yfir mér? Guó getur notað okkur til
að blessa aðra með Ijármunum okkar. Sá sem
á mikla peninga og ánetjast ekki því valdi sem
þeir færa er ekki fégráðugur. Ríkur maóur á
einnig aó gefa til kirkjunnar. Ekki vegna gjaf-
arinnar einnar, heldur til að undirstrika vald
okkar yfir peningunum. Þegar við gefum þá
sýnum við það í verki að það erum við sem
stjórnum. Það er vegna blessunar Guðs sem
maóur hefur það frelsi að geta gefió frá sér
peninga. Kristur talaði oft beint inn í aóstæð-
ur hvers og eins. Manngerðir eiga misauðvelt
meó að ánetjast græóginni rétt eins og þegar
um alkahólisma er að ræða. Ég er alveg sann-
færður um aó þetta var best fýrir þann sem
Jesús talaði vió þarna og einkum með tilliti til
þeirra verkefna sem honum var ætlað að
vinna í þágu Guðs ríkis.“
J