Heima er bezt - 01.09.1960, Blaðsíða 18

urlaug Jónsdóttir, systir Guðlaugar konu Jónasar Ei-
ríkssonar, skólastjóra á Eiðum, orðlögð gestrisnis- og
góðgerðakona). Eg fór með hestinn í hús og gaf hon-
um og hafði mig svo inn í hlýjuna líka.
Þegar læknir hafði aflokið erindum sínum á Eiðum
og við höfðum drukkið nægju okkar af blessuðu kaff-
inu hjá gömlu konunni, fórum við að tygja okkur til
ferðar. Sótti ég nú hestinn út í kofa þar á túninu. Tók
ég þá eftir að í norðvestri hafði dregið upp ákomu-
mikinn, ljótan bakka. Leizt mér illa á hann, en hafði
þó ekki orð á. Hélt ég að læknir mundi taka eftir þessu
líka, en svo mun ekki hafa verið. Lögðum við af stað
frá Eiðum kl. 12.30 um nóttina og fórum veginn út
Eiða-axlir. Þegar við vorum næstum að sleppa út af
öxlunum, skall á þreifandi bylur með hvassviðri og
snjókomu. Var veðrið svo mikið, að læknir hélzt ekki
við á hestinum, en fór af baki. Stóð veðrið svona ská-
hallt á vinstri hlið okkar, eða mikið til á eftir okkur.
Elöfðum við nú hestinn á milli okkar og héldum í
taumana, sinn hvoru megin. Ekkert viðlit hefði verið
að snúa aftur inn í Eiða, þó við værum ekki komnir
langt frá bænum, vegna veðurofsans. Hefðu mér líka
fundizt það harðir kostir, að geta ekki þokast þó held-
ur í áttina heim. Var þá ekki um annað að ræða en
reyna að paufast heldur eitthvað áleiðis út eftir Hér-
aðinu. Lítið sem ekkert gátum við talað saman, en svo
komum við að kletti, við hann var dálítið hlé. Námum
við þar staðar. Spyr þá læknir mig, hvort ég sé kunn-
ugur leiðinni hér út eftir. Sagðist ég einu sinni áður
hafa farið hér um þegar ég var á fermingaraldri, lítið
mundi ég hafa tekið eftir landslagi, en ég myndi þó
að Selfljótið væri hér skammt frá, til hægri handar,
og taldi ég öruggt, að ég yrði var við, ef við færum
yfir það, en það ætlaði ég að reyna að forðast. Þokuð-
um við okkur nú af stað aftur og eftir alllanga göngu
komum við á grasbakka, sem lágu að fljótinu. Komst
ég síðar að því, að það mundi hafa verið niður frá
Hleiðargarði. Þá segir Ólafur læknir, „við erurn orðnir
villtir.“ Ég svara og segi: „Það getur þú ekkert um
sagt, þar eð þú segist vera hér ókunnugur, en vel get
ég fallist á að svo sé.“ Fannst mér eins og honum
yrði hálf bilt við svar mitt og bætti því þá við, að ég
væri staðráðinn í að halda undan veðrinu út að sjó,
en þegar þangað kæmi, mundi ég hafa mig til bæja.
Ekkert sagði læknir við þessu. Hefur líldegast fundizt
löng leið fyrir höndurn út á Héraðssanda. Héldum við
nú áfram svona í óvissu um, hvort við mundum nokk-
urs staðar rekast á bæ. Og loksins, eftir að við höfðum
staulast lengi, lengi, að okkur fannst, því allt var blind-
að og við sjálfir blindaðir, bæði af veðrinu og villu,
rákum við okkur á kofa, sem okkur fannst að mundi
vera hesthús. Rofaði þá svolítið til svo glórði í ein-
hverja þúst þar skammt frá. Reyndist það vera bærinn
á Ketilsstöðum í Hjaltastaðaþinghá. Var þá klukkan 5
að morgni.
Vöktum við nú upp á Ketilsstöðum. Fyrst og fremst
til að fá húsaskjól og bíða þar einhverja stund, ef veðr-
inu skyldi heldur slota þegar kæmi fram á morguninn.
Svo vorum við orðnir illa til reika eftir veðrið off
u
þurftugir fyrir að fá hressingu. Von bráðar var lokið
upp bænum og Guttormur Pálsson bóndi stóð sjálfur
í dyrunum. Heilsuðum við honum og sagði hann að
við skyldum hafa okkur sem fljótast í bæinn. Hafði
hann orð um, að við værum ekki neinir aular að rata,
að við skyldum ekki hafa villzt af leið í öðru eins
veðri og verið hefði í nótt. Flýtti nú læknir sér í bæinn
og fylgdi kófstrokan honum inn, það sem ég sá. Ég
fór með hestinn og lét hann inn í kofann, sem við
rákumst á og gaf honum heytuggu. Hafði ég mig svo
í bæinn líka og varð feginn húsaskjólinu í bili. Sögðum
við sem var, að okkur væri ekki til setunnar boðið, ef
eitthvað sljákkaði veðurofsinn, þar sem læknir væri á
leiðinni ofan í Borgarfjörð og gæti munað mannslífi að
hann kæmist það sem tafa minnst. Sátum við nú inni
æðistund og þáðum vel útilátna hressingu. En er við
vorum rétt búnir að súpa kaffið, fór svolítið að rofa til,
og á skammri stund slotaði veðrinu alveg.
Var nú ekki beðið boðanna lengur. Við lögðum af
306 Heima er bezt