Heima er bezt - 01.07.1999, Side 6

1986 hefur hann starfað við
Byggðasafn Suðurnesja og átti
drjúgan þátt í uppbyggingu
safhsins. Við þá uppbyggingu
taldi hann ekki eftir sér að eyða
ómœldum stundum án þess að
þar kœmu nokkur laun fyrir
önnur en þau að sjá safnið
vaxa og dafha. En um síðustu
áramót voru honum veitt
menningarverðlaun safharáðs
Reykjanesbœjar, fyrir ómetan-
legt starfí sjálfboðavinnu
árum saman við björgun
menningarverðmœta á svœð-
inu.
Frá árinu 1994 hefur hann
þó verið í fullu starfi hjá
Byggðasafhi Suðurnesja.
/
g er fæddur d Íshússtíg 8 í
Keflavík, 1. október 1932
í húsi ömmu minnar og
afa. Amma mín hét Er-
lendsína Marín Jónsdóttir, f. 7.
nóvember 1880 og afi minn
Guðleifur Guðnason f. 8. sept-
ember 1870. Ég var fyrsta barn
foreldra minna, Margrétar Guð-
leifsdóttur f. 8. maí 1913 og Sig-
urjóns Sumarliðasonar. Faðir
minn var fæddur í Ólafsvík 7.
október 1909 en hann lést 16.
september órið 1942, en móðir
mín er d lífi. Við systkinin erum
fjögur, þrjdr systur, þær Er-
lendsína Marín og Guðbjörg
Ragna, sem búa hér í Keflavík,
og Sigríður Guðrún, sem býr í
Sandgerði.
í skjóli frændfólks
Fyrstu tvö búskapardr foreldra minna bjuggum við í
kjallaranum ú Vesturgötu 13 og síðan fluttum við að
Hafnargötu 63 en það hús hafði móðurbróðir minn,
Guðni, þd nýlokið við að byggja og þótti það stórt hús d
þeirra tíma mælikvarða og bjuggum við þar d annað
dr, tvær fjölskyldur með eitt eldhús. Þd fluttum við enn
og nú að Suðurgötu 40, sem í dag er nr. 50, en það hús
dtti Ragnar móðurbróður minn. Þar bjuggum við fjórar
fjölskyldur með eitt eldhús. Árið 1938 keypti faðir minn
síðan hús að Vesturgötu 6, sem síðar varð nr. 10 þar
sem við systkinin slitum barnsskónum. Móðir mín útti
húsið í tuttugu dr eftir að faðir minn lést og seldi það
drið 1963. Þetta hús var um 30 fm að
grunnfleti og dugði þó fýrir okkur sex
manna fjölskyldu. Helmingurinn af hús-
inu var stofa en hinn hlutinn herbergi og
eldhús. Stofan var ekki ætluð til leikja en
okkur þótti samt nægt rými fyrir okkur.
Eftir að pabbi lést vorum við þarna fimm,
systur mínar þrjdr mamma og ég, öll í
sama herbergi. Þegar ég var orðinn 12 dra
gamall sagðist ég ekki lengur vilja sofa
innan um kvenfólkið og færði mig yfir í
stofuna, en ég er í raun alinn upp í miklu
kvennaríki.
Sendur í sveit
Ég fór fyrst í sveit níu dra gamall. Þd var
frændi minn, Einar Pétursson, sem var frd
Seljum í Hraunhreppi d vertíð í Keflavík og
uppeldissystir hans bjó d næsta bæ,
Hólmakoti og það er dkveðið að ég færi í sveit þangað.
Þetta var í þd daga tveggja daga ferðalag. Fyrst til
Reykjavíkur og þar gisti ég og lagði síðan af stað morg-
uninn eftir með rútu upp í Borgames, sem þd var sjö
klukkustundar leið. Við vorum stoppuð tvisvar d leið-
inni af hermönnum til að skoða „passa" og dðum einu
sinni í Ferstiklu til að borða. Síðan, þegar í Borgames
kom, var farið með mjólkurbílnum og bílstjórinn var
Brynjólfur d Hrafnkelsstöðum og það var þriggja til
fjögurra tíma ferð því það var stoppað d hverjum ein-
asta bæ.
Á Hrafnkelsstöðum var Guðmundur Helgason bóndi í
Hólmakoti kominn að taka d móti mér með hestvagn
og við vorum d þriðja tíma þessa 15 km leið að Hólma-
koti og komum þar um miðnætti. Þetta var löng dagleið
246 Heima er bezt