Heima er bezt - 01.07.1999, Blaðsíða 50

Albert Isfeld Jr., A. H. Isfeld og kona hans, J. A. Isfeld, Eliza og Ó. G. Johnson, C. L.
Isfeld, O. B. Isfeld, Leo Isfeld, Jerrold Isfeld, Marjie Isfeld, J. A. Isfeld, Nada Rose Isfeld
(ungbarn), Elín Jóelsdóttir Isfeld.
Árið 1910 var hann
settur yfir landbúnað-
armól Bahiafylkis, af
brasilíska ráðuneytinu.
Magnús samdi mörg rit
og bækur og var rit-
stjóri tímarita. I einni
bóka hans eru þýðing-
ar á portúgölsku úr
Eddu, Hávamál og
Völuspá. Hann kunni
esperanto og mörg fleiri
tungumál, alls 14 og
samdi nýtt tungumál,
sem hann nefndi Éska.
Magnús keypti 2650
ferkílómetra land, sem
hann ætlaði fyrir ís-
lenskt landnám. Hann
leitaði fyrir sér um
kaup á farþegaskipi til
þess að flytja íslending-
ana til Brasilíu. Stofn-
aði hann sósíalistaflokk sem hann
nefndi Réttvísi (Orthologia). Hann
hafði í hyggju að stofna íslenskt fyr-
irmyndar samfélag á landi sínu og
flytja alla íslendinga þangað.
Magnús var tvíkvæntur, fyrri
kona hans var frönsk og hét Reine
Augustine Stella Bras. Þau áttu
fjögur böm sem hétu: Clothilde
Nanna, f. 1894; Heloisa Margrét,
f.1895; Óðinn, f.1900 og Þór, f.1901.
Seinni konan hét Stel, brasilísk
kennslukona og áttu þau sex börn.
Þau hétu: Sarathustra, f. 1906; Ari,
f.1907; Baldur, f. 1909; Guðrún,
f.1910; Freyja, f.1911.
Magnús lést í Paranáguay 30.
apríl 1921. Eftir lát Magnúsar flutti
Stel með börnin til Curityba og hóf
kennslu við stjómarskóla. Sá hún
börnum sínum vel farborða.
Jón Þorvaldsson (f.8/2 1844), frá
Framnesi í Skagafirði. Hann veiktist
af pestinni sem kom upp á skipinu í
Hamborgarhöfn og lést á sjúkrahúsi
í Hamborg. Eftirtaldir Brasilíufarar
vom úr Þingeyjarsýslu:
Guðmundur Guðmundsson, frá
Halldórsstöðum, faðir Kristjáns ís-
feld í Río de Janeiro.
Guðmundur sigldi ásamt fjómm
bömum sínum. Hann gerðist bóndi
í nágrenni Curityba. Börnin voru:
Magnús ísfeld 26 ára, María 22 ára,
Ingibjörg 21 árs og Jensína Ágústa
18 ára. Auk þess var með Guð-
mundi Kristín Sigurðardóttir 20 ára,
f. á Hólum í Laxárdal 6. júlí 1853.
Magnús ísfeld stundaði búskap í
nokkur ár í félagi við föður sinn.
Hann kvæntist 1877, Elínu Jóelsdótt-
ur, Jónssonar. Árið 1892 hóf Magn-
ús framleiðslu múrsteina og tígul-
steina, sem hann stundaði af mikl-
um krafti og hafði marga menn í
vinnu. Stundaði hann þessa fram-
leiðslu í 12 ár jafnframt búskapn-
um. Magnús var efnaðastur íslend-
inganna í Brasilíu.
Árið 1904 flutti hann með alla
fjölskylduna til Vatnabyggða í
Saskatchewanfylki í Kanada. Þau
áttu tíu börn:
Christjano Julho, f.27/7 1878,
d.20/1 1919; Christina Lilia, f.7/8
1881; Cecelia Louisa, f.21/12 1883;
Jóel Augusto, f.17/4 1886; Oscar
Brigham, f. 2/11 1889; Benedikta
Von, f. 30/3 1891, d.27/3 1900;
Victor Emmanuel, f. 2/7 1894,
d.18/1 1919; Alberto Hjörtur, f.
30/11 1898; Sigrina Anna, f. 26/7
1900, d.19/1 1919 og Elisa
Margarida, f. 8/7 1903. Magnús
Guðmundsson ísfeld lést 19/1 1919,
úr spönsku veikinni, ásamt þremur
bömum sínum.
María ísfeld giftist dönskum
manni, Jörgen að nafni. Þau
bjuggu í bænum Lappa, sem var
lagður í eyði í uppreisninni 1893 og
spurðist ekki til þeirra eftir það.
Ingibjörg ísfeld giftist Peter
Rasmussen. Hún dó 1883 frá ung-
um dætrum, Önnu og Ágústu, sem
báðar giftust brasilískum mönnum.
Jensína Ágústa ísfeld giftist manni
af þýskum aðalsættum. Börn þeirra
voru Lydia og Margarida. Jensína
Bitting rak í mörg ár hótel, sem hún
nefndi Pensao ísland, við Rua do
Catetto í Rio de Janeiro.
Lydia ísfeld giftist babtistapresti
og átti með honum einn son og
þrjár dætur. Lydia giftist síðan Car-
los Bitting, þýskum verkfræðingi og
átti með honum soninn Carlos og
dótturina Olympiu, sem giftist
portúgala.
Margarida ísfeld var óqift árið
1923.
290 Heima er bezt