Æskan - 01.02.1979, Blaðsíða 34

GOSI

«aa»BMBSB3BsaregESg
hann mætti tveimur vel búnum ferðalöngum. Það
voru þeir Skolli Skollason, halti refurinn, og ein-
eygði kötturinn Brellir Brönduson.
„Sæll, Gosi minn. Hvert ert þú nú að halda í góða
veðrinu?" sögðu þeir.
„0, ég er nú að fara að kaupa mér stafrófskver,
og svo ætla ég í skólann," sagði Gosi og hossaði
krónunni í lófa sínum.
,,Ha, ha, ha, í skóla, þó þó,“ sagði refurinn. „Við
erum á leið til Uglulands, þar sem peningar vaxa á
trjám. Komdu með okkur. Þá skulum við sýna þér,
hvar þú átt að gróðursetja krónuna þína. Og þá vex
upp af henni tré á einni nóttu, sem ber fimm þúsund
krónur í ávexti."
Gosi var á báðum áttum. En þá kom svartur fugl
fljúgandi og varaði hann vió. „Ef þú gleymir því,
sem þú lofaðir, verðurðu aldrei eins og aðrir
drengir." Og nú náði Nóri í hann líka og hvíslaði að
honum: „Farðu ekki með þeim. Þeir svíkja þig.“
Enn var Gosi á báðum áttum. Hann vissi ekki,
hvora leiðina hann átti að velja, í skólann eða
Ugluland. Og það var varla við því að búast, að hann
hugsaði skýrt eða skarplega, þar sem kollurinn á
honum var úr tré. Loksins leit hann á krónuna í lófa
sínum og sagði: „Ég ætla að fara í Uglulandið."
Þessa nótt gróðursetti Gosi krónuna sína í
ókunnu landi. Þar á eftir sofnaði hann sitjandi, og
Nóri lá við fætur hans. En refurinn og kötturinn
settust við að spila í tunglsljósinu.
Snemma morguns hljóp Gosi þangað, sem hann
hafði gróðursett krónuna, en þar var ekkert tré
sjáanlegt. Hann ætlaði þá að grafa krónuna upp
sem snarast, en hún var þá öll á bak og burt. Þá
gáði Gosi að refnum og kettinum, en þeir voru
horfnir líka.
Gosi hélt nú heim á leið hryggur í huga. Nóri tölti
á eftir honum og hafði nú vel við, því að Gosi fór
hægt. Ekki höfðu þeir gengið lengi, þegar þeir
mættu lata Láka.
„Sæll, Gosi rninn," sagði Láki. „Hvert ert þú að
halda?"
„Sæll,“ sagði Gosi. „Ég er á leiðinni heim til hans
pabba, og á morgun ætla ég í skólann."
„í skólann? Ekki nema það þó,“ sagði Láki
háðslega. „Þú ættir nú erindi þangað. Nei. Komdu
heldur með mér til Letingjalands. Þar er gott að
vera. Ekkert að gera og ekkert að læra, en nóg af
sykri og sælgæti. Komdu með mér, Gosi minn. Þú
sérð ekki eftir því.“
Gosi var að því kominn að segja nei, en þá sá
hann fallegan vagn, fullan af kátum og hlæjandi
drengjum. Vagninn drógu sex litlir asnar, og
stönsuðu þeir, svo að lati Láki kæmist upp í
vagninn.
28