Æskan - 01.01.1981, Blaðsíða 7

Börnin höfðu nú dreift sér og voru byrjuð að hnoða
snjókarlinn. „Bíðið andartak," kallaði Yu-ling. „Við
skulum ekki nota snjóinn í garðinum, við skulum heldur
ná í snjó á götunni og í skurðinum meðfram henni, og
bera hann hingað. Þar er mikill snjór, sem nota má í
snjókarlana."
Bórnin samþykktu þetta með fagnaðarópi og þutu út á
götu, og ofan í skurðinn, eins og hópar fljúgandi fugla.
Það kom nýtt líf í hinn drungalega garð við hávaðann af
mokstrinum og gleðihlátur barnanna.
Snjókarlarnir þutu nú upp hver af öðrum. Snjókarl
Chubbys litla var lang stærstur. Tsaí litli hjálpaði honum
til að láta í hann tvö stór augu og hann stakk hrís-
stráum í kinnar hans, það leit út eins og hann hefði sítt
skegg, sem blés til og frá í vindinum. Allir sem sáu það
fóru að skellihlæja.
Chen-tsu bjó til konu, sameignarfélaga, úr snjó, þetta
var fallegt verk hjá honum. Konan var kringluleit, hár
hennar var stuttklippt, hún hélt á kornstöngli í hendi. Tsaí
litli hnoðaði þybbinn krakka og setti á bak henni.
Skýin dreifðust og liðu burt, himinninn varð heiður og
sólin hellti blindandi geislum sínum á snjóinn. Garðurinn
varð helmingi fegurri en áður. Börnin tóku saman hönd-
um og dönsuðu í kring um snjókarlana sína, og voru
hamingjusöm.
Allt í einu sá Tsaí litli Wang afa koma í átt frá þorpinu.
Wang afi gætti grænmetisgarðsins. Tsaí litli varð
hræddur þegar hann sá gamla manninn, vegna þess að
hann var alltaf svo strangur. Venjulega vildi hann alls
ekki hleypa börnunum inn í garðinn til þess að leika sér
þar, og allir þeir sem sluppu inn í garðinn voru reknir út
með öskri og gauragangi. „Hlaupið, Wang afi er að
koma," kallaði Tsaí litli.
En áður en börnin höfðu tíma til að hlaupa í burtu var
Wang afi kominn til þeirra og sagði: „Hlaupið ekki í burtu,
ég ætla að segja ykkur dálítið." Wang afi kom nú inn í
garðinn og horfði á snjókarlana, hann hló glaður í bragði
og sagði: ,,( þetta sinn eigið þið skilið klapp á kollinn."
Börnin horfðu vandræðalega hvert á annaö.
..Þið hafið hrúgað snjónum inn í grænmetisgarðinn.
Ég ætla að láta ánamaðka ofan í moldina og hvíla jarð-
veginn. Þið hafið unnið þarft verk fyrir framleiðsluflokk-
inn okkar," sagði Wang afi.
Tsaí litli tók í hönd Yu-lings , og sagði: „Systir þú . .
Yu-ling sagöi ekkert, hún brosti aðeins.
Afi klappaói Tsaí litla á kollinn og sagði; „Gott barn á
að læra af kappi, leika af kappi og vinna af kappi."
Þegar börnin heyrðu þessi orð afa skildu þau allt, og
fagnaðarhlátur þeirra hljómaði svo hátt að snjórinn hrundi
niður af trjánum.
Guðrún Guðjónsdóttir þýddi.
— Jæja, Dengsi minn — hvernig
gekk fiðlukennslan í dag?
— Ef við komum ekki aftur, þá get-
urðu hringt i blöðin og sagt, að við
séum komnir til tunglsins.
Skrýtlur.