Æskan - 01.01.1981, Blaðsíða 12

Snorri Sturluson fæddist áriö 1179 í
Hvammi í Dölum. Foreldrar hans voru
bæöi ættstór. Faðir hans, Sturla
Þóröarson, var kominn af Snorra
goða, og fóru þeir feðgar meö erföa-
goöorö þeirrar ættar, Snorrungagoð-
orö. Móöir Snorra var Guöný dóttir
Böövars Þórðarsonar, er kominn var í
beinan karllegg af Agli Skallagríms-
syni. Guðný Böðvarsdóttir viröist hafa
verið skörungur og allmikil heims-
kona. Bera þeir synir hennar því vitni,
Þóröur, Sighvatur og Snorri, aö þeim
hafi verið fengið gott móðerni, því aö
miklu eru þeir fremri börnum þeim,
sem Sturla gat við öörum konum.
Árið 1181, þegar Snorri hefur veriö
tveggja ára, fer hann í fóstur til Jóns
Loftssonar í Odda en áöur haföi Jón
skorist í leikinn í málum þeirra Sturlu
og Páls prests Sölvasonar í Reykholti
og bauð Jón Sturlu barnfóstur til að
mýkja hug hans.
Jón Loftsson féll frá árið 1197 og
var Snorri þá kominn á þann aldur, aö
mál var aö leita honum staðfestu. Þeir
Sæmundurfóstbróöir hans og Þóröur
bróðir hans báöu honum til handa
Herdísar Bersadóttur hins auðga á
Borg, sem vafalaust hefur fariö meö
goöorö þeirra Mýramanna. Bersi
andaöist 1201 og tók Snorri allan arf
eftir hann og réðst þá til bús aö Borg
og bjó þar nokkra vetur.
Talið er aö Snorri hafi flust aö
Reykholti áriö 1206. Náði Snorri þeim
staö meö samningum viö Magnús
prest Pálsson, er þar bjó, Þórð
Böðvarsson og tvo menn aðra, sem
1
'\
veigu Ormsdóttur, er þá var auðgust
kona á fslandi.
I Reykholti græddist Snorra allmik-
iö fé. Hefur hann vafalaust húsaö vel
staðinn og virki lét hann gera um
bæinn. Með staðnum fylgdi Reyk-
hyltingagoðorö, og enn jukust
mannaforráö Snorra, er Þorsteinn
l’varsson gaf honum hálft Ásvellinga-
goöorö í Húnavatnsþingi. Snorri var
lögsögumaður 1215—18 og í annað
sinn 1222 —1231.
Snorri fór tvær utanferðir. Hann
dvaldist 1218—20 meö Hákoni
Noregskonungi og Skúla jarli Báröar-
syni, sem gerðu hann lendan mann
sinn. Er ritað, aö Snorri hafi í þessari
ferð tekist á hendur aö koma íslandi
Snorri
Sturluson
tilkall þóttust eiga til staöarvarðveislu.
Þegar Snorri fluttist í Reykholt varö
Herdís eftir á Borg og var þá lokið
samvistum þeirra. Með Herdísi átti
Snorri tvö þörn, sem úr æsku komust,
Hallberu og Jón Murt. Hann átti og
son er Órækja hét viö Þuríði dóttur
Halls Órækjusonar, og börn viö Guö-
rúnu, dóttur Hreins Hermundarsonar.
Komst Ihgibjörg ein þeirra úr barn-
æsku. Þórdís var enn dóttir hans og
hét Oddný hennar móöir. Seinna
geröi Snorri helmingafélag viö Hall-
undir vald Hákonar konungs. Hann
var aftur ytra 1237—39 og dróst inn í
deilur þær, sem upp höföu komið milli
konungs og Skúla jarls. Fór Snorri út
til íslands í óleyfi konungs og leit
konungurá hann sem landráðamann
viö sig og fékk Gissur Þorvaldsson
umboö hans til aö handtaka Snorra
og færa hann utan eöa drepa ella.
Gissur fór aö Snorra heim í Reykholti
aöfaranótt 23. sept. 1241 og lét vega
hann.
Svíþjóö, Noregi og Danmörku. Þaö stóö samt líka í blaðinu aó
fariö væri að bera töluvert á því á islandi á síöustu misserum."
,,Já, ég hef einnig heyrt aö þetta sé orðið mjög alvarlegt
vandamál í ýmsum öörum löndum, bæði í Evróþu og Ameríku,
einkum meðal unglinga," sagöi Anna......Þú spurðir, Óli, hvaö
eiturlyf væri. Ég get vel svarað því af því aö mér hefur nýlega
veriö sagt þaö. Þaö eru eitruð efni eins og nafnið raunar ber
með sér. Og þeir sem byrja á aö neyta þeirra eiga a'far erfitt með
aö hætta. Og þau eru verri en bæöi reykingar og öl."
,,Og líka verri en sælgæti?" sagði Óli alvarlegur.
,,Þú ert nú oft svo heimskur," sagði Anna reiðilega.
,,Nei. . . því aö stundum langar mig svo mikið í sælgæti að ég
gæti gert hvaö sem vera skal," sagöi Óli.
a a Framhald.
10