Æskan - 01.06.1986, Blaðsíða 28

Verðlaunahafar
í teiknisamkeppni
Hermann Karlsson,
Lyngholti 3, Hauganesi,
Eyjafjarðarsýslu
Helga Kristín Böðvarsdóttir,
Túngötu 1, Eyrarbakka
Eva Björg Jónsdóttir,
Austurbraut 2, Höfn í Hornafirði
Svala Ósk Sævarsdóttir,
Heimahaga 2, Selfossi
Díana Mjöll Sveinsdóttir,
Fossgötu 1, Eskifirði
Sölvi Hrafn Ingimundarson,
Hlíðarvegi 29, Ólafsfirði
Margrét Sigurjónsdóttir,
Smjördölum, Árnessýslu
Bjarni Jóhann Valdimarsson,
Klappastíg 1, Hauganesi,
Eyjafjarðarsýslu
Steinunn Rán Helgadóttir,
Háengi 10, Selfossi
Hanna María Pálmadóttir,
Sunnuhlíð 11, Akureyri
Jóhanna Másdóttir,
Breiðvangi 46, Hafnarfirði
Kolbrún B. Grétarsdóttir,
Kirkjuvegi 12, Seifossi
Finnbogi V. Reynisson,
Sandgerði, Árskógssandi, Eyjaf.
Guðlaug Böðvarsdóttir,
Túngötu 1, Eyrarbakka
Hallfríður Alda Steinþórsdóttir,
Hraunbæ 88, Reykjavík
Anna Birna Þorsteinsdóttir,
Austurvegi 55, Selfossi
Herdís Fjóla Eiríksdóttir,
Hólabraut 7, Höfn í Hornafirði
Auður Árnadóttir,
Tunguvegi 2, Selfossi
Magnús Þór Helgason,
Laugatúni 21, Svalbarðseyri
Oddný Kristinsdóttir,
Kirkjubraut 50, Höfn í Hornafirði
Selma Dagbjörg Guðbergsdóttir,
Blesugróf 38, Reykjavík
Eydís Ingimundardóttir,
Þórðarstöðum, Fnjóskadal, S-Þing.
Guðfinna G.,
Stekkjarholti 2, Selfossi
Dögg Káradóttir,
Lækjarfit 12, Garðabæ
Kristín Valdimarsdóttir,
Reykholti, Mosfellssveit
Bára Gísladóttir,
Byggðarhorni 2, Árnessýslu
Arnar Þór Jónsson,
Breiðvangi 6, Hafnarfirði
Sængurfatageröin
Baldursgötu 36, sími 16738.
(Aður Hverfisgötu 57a).
Sæng og koddi
það er lausnin.
Sængur stærðir: Koddar stærðir:
140x200 55x80 40x50
120x160 50x70 35x40
100x140 45x60
90x110
Tilvalin gjöf viö flest tækifæri.
Eigum einnig sængurverasett.
Sendum gegn póstkröfu.
Kennarinn: Getur þú sagt mér, Stína
mín, vegna hvers úlfaldar eru mesi
notaðir til ferðalaga á eyðimörkinni?
Stína: Já, þeir þola best af öllum
skepnum að deyja úr þorsta.
Kennslukonan var að segja börnunum
frá Haraldi hárfagra Noregskonungn
Reyndi hún að gera frásögn sína sem
skemmtilegasta og eftirminnilegasi3
fyrir nemendurna. Er hún hafði lokið
máli sínu vildi hún komast eftir þvl
hvaða árangur frásögnin hafði borið "
og spurði:
- Hvað getur þú sagt mér um
Harald hárfagra, Einar minn?
— Löng þögn. Loks svaraði Einar-
— Hann er dáinn.
- Það var allt og sumt sem Einaf
vissi en Anna litla rétti upp höndina og
gaf með því í skyn að hún gæti baett
dálitlu við. Það glaðnaði Y^'r
kennslukon unni og hún sagði:
- „Það var rétt, Anna mín. Hvað
veist þú meira?“
- „Hann Óli gamli, í húsinu hinum
megin við götuna hjá mér, er líka dá'
inn,“ sagði Anna.
að
Hún: Ætlar þú að halda áfram
elska mig þó að hár mitt gráni?
Hann: Ég hef verið þér trúr meðat1
það var brúnt, svart, rautt, Ijóst, plat'
ínuljóst. Hví skyldi ég þá yfirgefa Þ1®
þó að það yrði grátt?
„Það er víðsýnt hérna á fjöllunum-
sagði ferðalangur einn við smala set
hann mætti uppi á heiði. „En er Pa[
satt að það sjáist héðan til Ameríku-
„Það sést miklu Iengra í heiðskít”1
veðri,“ sagði smalinn.
„Þá sést alla leið til tunglsins."
Ung stúlka kom inn á lögreglustöð
ina með dreng við hönd sér og sagð'-
„Ég fann þennan dreng grátanði 3
götunni.“
Lögregluþjónninn svaraði annafS
hugar: „Einmitt það. Já, verði hans
ekki vitjað innan hálfs árs, tilheyrir
hann yður.“
28