Æskan - 01.06.1986, Blaðsíða 37

‘I UL.
__ I Brandarabanki lesenda
Hlegið á páskunum
Baldur: Af hverju hlæja Hafnfirðingar
alltaf svona mikið á páskunum?
Nonni: Ég veit það ekki.
Baldur: Þeir eru að hlæja að bröndur-
unum sem þeir heyrðu um jólin!
(Frá Iðunni Elsu Kristinsdóttur, Reykjavík)
í svínastíunni
Hafnfirðingur, Reykvíkingur og
Akureyringur kepptu um það hver
Peirra gæti setið lengst í svínastíu.
•'yrst fór Akureyringurinn en hann
f-°ni aftur eftir hálftíma og sagði: Oj,
hara! Næst fór Reykvíkingurinn en
aftur eftir 40 mínútur og sagði:
barasta, oj! Svo fór Hafnfirðingur-
'nn 0g hafði ekki verið nema í eina
^ínútu þegar öll svínin komu hlaup-
andi út og æptu: Oj, barasta!
stelpu í Revkjavík)
Gátan
Hafnfirðingur sem var á togara kom
l'nu sinni sem oftar í land og tók
Subíl. Leigubílstjórinn var gaman-
^n^ur og fór að leggja fyrir hann gát-
■ >,Hver er það sem ekki er systir
n’ ekki heldur bróðir minn en er þó
jnarn nióður minnar?“ Hafnfirðingur-
u n ^raut heilann lengi en gafst svo
uJ.n' »Nú auðvitað er það ég sjálf-
‘ Sagöi þá leigubílstjórinn.
I 3ar Hafnfirðingurinn kom heim
s_° 1 hann þessa sömu gátu fyrir konu
e a' ^ún hugsaði sig mjög lengi um
^ datt ekkert í hug. Þá horfði
, a nfírðingurinn glaðhlakkalegur á
ekJa’ úreykinn yfir því að hún skyldi
þa^ne*úur hafa getið gátuna og sagði:
, er einhver leigubílstjóri í
Heykjavík!“
* Ólafíu Lilju Sævarsdóttur, Hafnafírði)
Góður varðhundur?
„Er þetta góður varðhundur sem þú
átt, Óli?“
„Já, blessaður vertu! Ef ég heyri
grunsamlegan hávaða um nótt þarf ég
ekki annað en að vekja hann til að
hann gelti!"
(Frá einni að norðan)
Bói eða bófi
Einu sinni var verið að gera við
hitaveiturörin heima og bróðir minn
fjögurra ára spurði manninn hvað
hann héti.
„Ég er kallaður Bói,“ svaraði hann.
Litli bróðir varð hugsi litla stund en
sagði svo alvarlegur á svip:
„Veit löggan af því?“
Þetta er sönn saga.
(Frá Ö.B.)
Tófuveiðar og gigt
Siggi: Fór pabbi að veiða tófur í
morgun?
Mamma: Já, barnið mitt.
Siggi: Af hverju er hann að því?
Mamma: Af því að tófurnar drepa
kindurnar.
Siggi: Ætlar pabbi þá líka að drepa
hann Guðmund sem slátrar hjá okkur
í haust?
Afi: Æ, ó, ég kvelst svo af gigt í öðrum
fætinum.
Amma: Það er víst ellinni að kenna.
Afi: Vitleysa! Báðir fæturnir eru jafn
gamlir!
(Frá Önnu Fríðu)
37