Æskan - 01.05.1987, Síða 49

Texti: Johannes Farestveit
Teikningar: Solveig Muren Sanden
5. En þá kastaði fyrst tólfum er hann opnaði
körfuna á eldhúsgólfi heima því að í var einasta
einn fiskur. Ekki nefndi hann við kerlingu sína
hvað gerst hafði — en kvaðst fara til fjalls að
veiða næsta dag.
7. Ekki hafði hann langt farið er fiskarnir voru
allir af, hver á sporði öðrum, og gat Fengur þó
ekki greint hvað gerðist. Varð honum þá Ijóst
að haugbúar unnu honum ekki veiðinnar og
hugsaði vel ráð sitt.
6. Engu minni var þá veiðin í tjörninni. Hann
þræddi fiskana alla jafnóðum á viðargrein og
hugðist fylgjast grannt með hvað af yrði á
heimleið.
8. Fór hann að kirkju og fyllti körfu sína vígðri
mold, bar hana til tjarnar og dreifði hringinn
um. Þóttist hann vel að verið hafa og hélt svo
heim.
49