Æskan - 05.10.1987, Blaðsíða 20

Unglingasaga
myndina, segir hann við sjálfan sig
— og vonar það innst inni.
Svenni getur ekki dregið að svara
bréfinu. Hann sest við skrifborðið sitt,
ýtir drasli, sem þar er, til hliðar, tekur
fram stílabók og byrjar að skrifa. Hann
hefur frá mörgu að segja.
Næstu vikur skrifast Svenni og Agn-
es á og kynnast hvort öðru æ betur.
Honum finnst þau vera farin að þekkj-
ast nógu vel til að hittast. Hann getur
varla beðið þess dags! Hann hefur
hugsað mikið um hvernig hann eigi að
koma orðum að því — en þá er það
hún sem verður fyrri til að nefna það.
Hún skrifar um að hann þurfi endilega
að slá á þráðinn ef hann eigi leið í bæinn
og síðan, ef hann hefði tíma, gætu þau
hist og ef til vill farið saman í bíó.
Akraborgin er í förum á milli Akra-
ness og Reykjavíkur mörgum sinnum á
dag svo að Svenni er ekki í vandræðum
með að komast á milli þurfi hann á því
að halda. Nú ætlar hann að gera sér upp
erindi til að geta hitt Agnesi. Frá því að
hún nefndi þetta í bréfinu fyrir nokkr-
um dögum hefur hann ekki getað hugs-
að um annað. Meira segja kennaramir
og sumir félaga hans kvarta undan því
hvað hann er utan við sig.
Svenni ákveður að skreppa yfir
Flóann næsta laugardag. Hann hringir í
Agnesi kvöldið áður til að vera viss um
að hún geti hitt hann. Honum finnst
hann vera að hníga niður þegar hann
heyrir rödd hennar í símanum. Ekki
verður aftur snúið.
— Hæ, Agnes, segir hann hálfstam-
andi. Þetta er Svenni.
— H?e,segirhúndræmtogsvokem-
ur stutt þögn.
Annað hvort hefur hún lítinn áhuga
á að heyra í honum eða þekkir hann
ekki. Hann er á nálum.
— Svenni, pennavinur þinn, flýtir
hann sér að bæta við og óttast að hann
lifi þetta ekki af. Hjartað berst og ham-
ast.
— Svenni, ert það þú!? hrópar hún
svo glaðlega. Fyrirgefðu, ég kveikti
ekki á perunni. En gaman að heyra í
þér. Hvað segirðu, gæi?
— Allt fínt! Hann ákveður að koma
sér beint að efninu. Heyrðu Agnes, ég
þarf að fara í bæinn á morgun. . .
— Þú segir nokkuð! Svo hugsar hún
sig um stutta stund. Verðurðu lengi?
Hann getur ómögulega merkt á
hljóminum hvort hún hlakkar til þess
að hitta hann eða spyr bara af kurteisi.
— Nei, bara eina nótt. Mér datt í
hug. . Hann er hikandi.
— Hvað? segir hún varfærnislega
þegar hann þagnar.
— Hvort við gætum eitthvað hist.
Við höfum talað um það í bréfunum,
þú manst. Hann finnur að hann er orð-
inn skraufþurr í hálsinum.
— Já, það væri gaman. Röddin er
glaðleg.- Hvaða tími myndi henta þér
best? Ekki er annað að heyra en að hún
taki því vel.
— Ég verð kominn um hálffjögur-
leytið. Gætum við ekki bara hist fljót-
lega eftir það, t.d. á Lækjartorgi?
Hann finnur hvernig svitadroparnir
renna í stríðum straumum niður síð-
una.
— Mér líst vel á það. . . Hefurðu
kannski tíma til að skreppa í bíó?
Frábært að hún skyldi hafa frum-
kvæði að því! Hann átti bara eftir að
nefna það.
— Ég hef ekki séð neina af þeim
sem nú eru sýndar. Viltu stinga upp á
mynd?
— Já, ég gæti hugsað mér að sjá
Eyrnamanninn. Hún verður sýnd
klukkan fjögur. Vinkona mín hefur séð
hana og segir að hún sé bráðfyndin.
Hún fjallar um mann sem getur flogið
um heiminn þveran og endilangan á
eyrunum. Algjör súpermaður! En ég
vil segja þér strax að ég verð svo að fara
á æfingu fljótlega eftir bíó. Það má eng-
an vanta því að við eigum að leika áríð-
andi leik á sunnudaginn.
Hann skilur það, þakkar bara fyrir
að hún skuli gefa sér tíma til að fara
með honum í bíó. Þau ákveða að hittast
við Útvegsbankann á Lækjartorgi kort-
er fyrir fjögur.
Eftir símtalið æpir hann af fögnuði
svo að amma hans, sem er í heimsókn,
fær fyrir hjartað.
Svenni er bókstaflega með hjartað í
buxunum þegar hann gengur frá Akra-
borginni og í átt að Lækjartorgi. Veðr-
ið er milt og gott. Hann er í bestu fötun-
um sínum, snjóþvegnum gallabuxum.
brúnum háskólabol, sem Þóru
finnst
svo
fallegur, og í leðurjakka. Það du|'
* .Ótl^ 1
ekkert minna fyrir fyrsta stefnum<- ^ ^
lífi hans.
föstu.
Hann hefur aldrei
enn
Svenni leggur sér lífsreglurnar
einu sinni. Hann einsetur sér að v .
léttur og skemmtilegur við A8ne
Hann má fyrir alla muni ekki
vera
Í.XUU11 llltl LJlll UllU 1 * gj1
klaufalegur og taugaveiklaður. "
þetta búið spil.
Hann stikar inn Austurstrætið.
Leid'
sinn-
in styttist. Hann dregur nokkrum •
um djúpt andann. Fljótlega kem^
hann auga á Agnesi þar sem hún shur
tröppunum við Útvegsbankann. k1
hefur greinilega klætt sig upp á eins
hann. Hann fær ekki betur séð en
hún
sé búin.að setja á sig rauðan kinnaÚ 0
einnig varalit.
— Hæ, Agnes, segir hann t?e~c[
hann er kominn upp að henni. Eg
Svenni. Honum finnst hann dáh11
20