Æskan

Årgang

Æskan - 01.02.1988, Side 6

Æskan - 01.02.1988, Side 6
Smásaga Klukkan hringir. Það er föstudagur. Ég fálma eftir klukkunni, rek mig í hana, hún dettur á gólfið. Fjárinn sjálf- ur. En hún þagnar og það er fyrir öllu. Ég opna augun, lít á klukkuna. Hún er korter yfir sjö. Ahh, ég get lúrt örlitlu lengur. Ég loka augunum, opna þau aft- ur, lít á klukkuna. Hana vantar korter í átta. Árans . . . Ég þýt fram úr rúminu, hoppa í buxurnar, treð peysunni yfir höfuðið, finn enga sokka, stekk upp á bað, klíni málningu framan í mig, hárið allt í óreiðu, geri árangurslausa tilraun til að greiða úr því - mér er í nöp við þetta hár - tek töskuna og æði út. Kem rétt á eftir kennaranum og fæ punkt, þriðja punktinn í þessari viku. Svona þurfti þetta að fara, loks þegar 16. afmælisdagurinn rann upp. Danska í tveim fyrstu tímunum. Ég dotta. Skrepp upp í sjoppu í frímínútum og kaupi mér samloku. Skólinn búinn, ég fer heim; mamma að röfla yfir drasli í herberginu. Æ, hvað manneskjan getur verið þreytandi. Ég leggst upp í rúm, nenni ekki að hlusta á hana. Fer að hugsa um kvöldið, þá á sko að „flippa“ - gefa sér lausan tauminn: Fyrst út að borða, síðan í bíó, kannski að líta í bæinn og svo í „partí“. Þetta verður pottþétt. Ég ætti kannski að skreppa í bæinn og kaupa mér peysuna í Karnabæ. Ég hringi í Kötu. Hún samþykkir að skreppa með. Förum í bæinn, kaupum peysuna, förum heim. Pabbi er kominn, brosandi út að eyrum, óskar mér til hamingju með afmælið, teymir mig nið- ur í herbergi. Á miðju gólfinu standa þessi líka fínu tæki frá Sharp. Vá! Ég hoppa upp um hálsinn á honum. Einmitt það sem mig langaði í. Ég er komin í ljómandi skap og set plötu með Ma- donnu á fóninn. Kata horfln inn í herbergi með Stjána. Ég sit ein og yfirgefm þegar Jonni geng- ur til mín, sest og spyr hvort ég sé ekki hress. VÁÁ, Ég trúi þessu ekki, sætasti strákurinn í bekknum sest hjá mér (Er mig að dreyma?) Ég svara, kafroðna. En hann er svo ræðinn að það er eiginlega ekki hægt að vera feiminn. Við töluffl saman um heima og geima. Stelpurnar horfa á mig með illskulegu augnaráði. Mér er sama. Klukkan er farin að ganga tvö, verð að fara að drífa mig, segi hon- um það. Hann brosir allt-í-lagi-brosinu Ég klæði mig í peysuna - og buxurnar sem amma gaf mér, meiriháttar flottar - geri aðra tilraun til hressa upp á útlitið, tekst betur en í morgun. Kata kemur, við ætlum að borða á Pitsuhúsinu. Á eft- ir förum við á nýju myndina með Rob Lowe (Hróbjarti Elsku!), hittum krakk- ana úr skólanum, sláumst í hópinn og förum í „partí“ hjá stelpu í bekknum. Svaka stuð. og segist ætla að verða samferða. Við kveðjum og göngum af stað. Hann tekur utan um mig. Við göngum þarna 1 myrkrinu tvær venjulegar manneskjur a venjulegu föstudagskvöldi en í huga mínum er ekkert venjulegt. Ég er í upp' námi held ég sé hrifin af honum, er ekki viss. Jú, ég er hrifin af honum en ástin er svo flókin. Við erum komin heim, hann kveður, smellir kossi á kinnina á mér.

x

Æskan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.