Æskan - 01.02.1988, Síða 11

»Já, að minnsta kosti í fyrstu en þegar
iður á heimsóknina verður reyndin sú að
harlmennirnir l°ka sig inni í eldhúsi en
konurnar sitja eftir í stofunni.“
Við tölum næst um nýliðana í lands-
iðinu. Er ekki erfitt fyrir þá að bætast í
6p leikreyndra harðjaxla?
»Jú, vegna þess að það eru gerðar
j^eiri kröfur til þeirra en annarra. Þeir
hafa ekki leyfi til að gera mistök og þurfa
i sýna hvað í þeim býr. Þeir verða að
eSgja sig alla fram til að halda sæti í hð-
mu. Við, þessir leikreyndari, reynum
antaf að taka vel á móti þeim.“
- Hvað virðist þér um framtíð liðsins?
igum við nógu burðuga menn til að
tska við af þeim sem nú styrkja liðið
hvað mest?
»Ég er bjartsýnn á framtíðina. Hér er
nrval góðra handknattleiksmanna, „góð
reidd“ eins og við köllum það. Ég tel að
andsliðið þurfi að hafa það að markmiði
1 nánustu framtíð að halda sæti sínu
nieðal a-þjóða.
~ Hverjir eru menn framtíðar?
»Ég get nefnt sem dæmi Héðin Gils-
s°n, Geir Sveinsson, Júlíus Jónasson og
Júlíus Gunnarsson.“
- Geturðu að síðustu sagt okkur ein-
Verjar skemmtilegar sögur frá ferðalög-
^nt ykkar? Eitthvað hlýtur nú að hafa
homið fyrir ykkur. . .
Einar hugsar sig um stundarkorn.
»Mér dettur ein í hug frá Ólympíu-
e>kunum í Los Angeles,“ segir hann
sv°- »Hún gerðist kvöldið fyrir leikinn
vó Sviss en hann skipti sköpum um
v°rt við kæmumst í hóp a-þjóða.
trandardrengirnir, Beach Boys, héldu
tónleika í keppnisbúðunum og flestir
Pnstu þangað. Bogdan veitti okkur leyfi
n að fara á tónleikana með því skilyrði
að hver okkar tæki stól með sér. Hann
Jlldi ekki að við þreyttumst í fótunum
ytir leikinn. Nú, við tókum stólana
undir höndina og fengum okkur sæti á
Sððum stað. En Adam var ekki lengi í
nradís! Þegar hljómsveitin hóf að leika
^ðu allir upp fyrir framan okkur og
yrjuðu að dilla sér þannig að við sáum
fkki glóru. Bogdan mundi þá eftir
rekku sem var 400-500 metra frá hljóm-
SVeitarpallinum - og við þangað. Þar sát-
^ni við á meðan á hljómleikunum stóð.
arna voru líka leikmenn svissneska
andsliðsins, hoppandi og dansandi.
aginn eftir kepptu liðin og við unnum
„Velgengni í leik byggist m.a. á góörí einbeitingu." DV-mynd.
með 4 eða 5 marka mun. Eftir á sagði
Bogdan sigri hrósandi í búningsklefan-
um:
„Þarna sjáið þið hvort ekki borgaði sig
að taka mark á mér! Þeir voru enn
þreyttir eftir hoppin á hljómleikunum í
gær.“
Við sögðum þá okkar á milli eins og
stundum áður að skoðanir karlsins væru
ekki alltaf fráleitar þó að þær virtust það
í fyrstu.“
Að þessum orðum sögðum lauk spjalli
okkar Einars Þorvarðarsonar, eins af
lykilmönnunum í landsliðinu. Já, lykil-
maður er hann því að hann er síðasti
leikmaður liðsins sem á möguleika að
snerta boltann og koma í veg fyrir að
mótherjarnir skori.
Ekki er það lítið ábyrgðarstarf. Og það
er ekki heldur áhættulaust að taka á móti
skotum frá mönnum eins og Frank Wahl
sem getur kastað boltanum svo að hann
nái 160 km hraða.
Hvað geta margir hugsað sér að standa
í sporum markvarðarins á slíkum stund-
um? Ekki ég!