Æskan - 01.10.1989, Blaðsíða 35

„Ég skal styðja við handlegginn á
þér,“ flissaði Tóti.
„Láttu ekki svona, maður. Við för-
um að nálgast Reykjavík.“
Tóti hló, tók við pakkanum og
horfði gleiðbrosandi á stelpuna.
„Viltu ópal?“ spurði hann glettnis-
lega og rétti pakkann að henni.
Hún hristi höfuðið brosandi.
„ÉG skal þiggja ópal,“ sagði þá karl-
inn með nösina og teygði sig að pakk-
anum. „Má ég kannski fá tvö?“
Tóti kinkaði kolli og reyndi að halda
brosinu. Skítfúll kall. Nú hefur hann
eyðilagt allt, hugsaði hann bak við
brosið. En fyrst hann var nú einu sinni
byrjaður að hjálpa vini sínum gat hann
eins vel haldið áfram.
„Attu heima í Reykjavík?“ spurði
hann kurteislega og horfði á stelpuna.
Hún kinkaði kolli og brosti.
„Ég var í heimsókn hjá afa og ömmu
1 sveitinni af því að ég átti frí í fjóra
daga í vinnunni." Og nú horfði hún
þessum trúnaðaraugum á Tóta.
Orn kólnaði allur upp. Hún horfði á
Tóta eins og hann væri unaðslegasta
vera í heimi.
„Hvar ertu að vinna?“ heyrði hann
s)álfan sig spyrja rámri röddu.
\
!'
fi
í
t;
(J
I
(
Í
■«
í
f:
íj
r:
,1
%
mellubréf. Bara að hún hafi ekki séð
hvað hann hafði roðnað. Af hverju
þurfti hann endilega að verða allur
svona ómögulegur núna, einmitt þegar
mest reið á að allt gengi vel. Hann
þoldi ekki sjálfan sig.
Tóta var skemmt. Hann naut þess að
sjá vin sinn í flækju út af stelpu, ein-
mitt eins og hann hafði sjálfur verið
vegna Sonju.
„Ég heiti Tóti og þetta er hann Öm,
besti vinur minn og ágætis strákur.
Sumir segja að hann sé hrikalegt
kvennagull en ég held það sé einhver
misskilningur. En kvennagull eða ekki
kvennagull. Honum Erni þykir gaman
að bjóða stelpum í bíó. Hann stundar
það bókstaflega. Þær fáu stelpur, sem
vom með okkur í bekk og höfðu ekki
farið í Arnar-bíó þóttu með því hallær-
islegasta. Þegar þær höfðu náð þeim
status að hafa verið boðið urðu þær
loks gjaldgengar.“
Tóti bauð aftur ópal og karlinn með
nösina fékk sér aftur tvö. Hann starði
nú á Örn eins og hann væri eitthvert
undur en stelpan brosti og horfði svo-
lítið ásakandi á Tóta. Tóti bölvaði sjálf-
um sér í hljóði fyrir að hafa verið búinn
að gleyma því að stelpan vildi ekki óp-
í; og tróð öllu upp í sig. Guði sé lof,
;i hugsaði Örn, hann getur þá ekki talað
H rétt á meðan.
i'
3 En Tóti fór létt með að tala þótt
| hann væri með einn pakka af ópali upp
f í sér. Hann bjó sig undir aðra sögu þeg-
i ar stelpan sagði lágri röddu: „Þú ættir
I frekar að segja okkur eitthvað um sjálf-
'í an þig.“
i Örn stirðnaði. Hvað var að gerast?
jj Höfðu allar stelpur allt í einu áhuga á
ji Tóta? Hann horfði rannsakandi á vin
í sinn og reyndi að koma auga á eitthvað
Í sem gleddi augað en sá ekkert frekar en
f fyrri daginn. Þetta var bara sami Tóti
1 og áður, feitur og stríðinn.
fj „Hvað viltu fá að vita? Ég á engin
jj leyndarmál. Ég er eins og opin bók,
vísitölupersóna, þetta venjulegasta í
'j heimi; þú veist. Tók fyrstu tönnina 6
j' mánaða, byrjaði að skríða 8 mánaða og
f að ganga eins árs, varð læs 7 ára
!i og........“
j Stelpan hló og hristi höfuðið en karl-
í inn með nösina virtist ekki ennþá geta
; haft augun af Erni.
:■ „Segðu okkur meira af honum vini
£ þínum þarna,“ hvíslaði hann að Tóta.
fi Erni leið eins og einhverju undri.
íi „Já, ekkert mál. Hvað viltu vita, karl
„Ég vinn í sjoppu,“ sagði hún og nú [.'
horfði hún á hann eins og hann væri *■
L ° y
lremt og beint yndislegur. Hann fór ij
ahur að skjálfa og fann að hann eld- [
roðnaði. Hann gat enga björg sér veitt, f
hinkaði kolli í ákafa og þóttist svo hafa K
misst eitthvað á gólfið. Hann leitaði og :i
ettaði að þessu einhverju og var svo j
þrælheppinn að finna gamalt kara- £
al. En hann var þó nokkuð ánægður yf-
ir því að hafa kynnt vin sinn svo ræki-
lega.
Örn virtist þó ekki á sama máli.
Hann var orðinn ennþá rauðari í fram-
an og tautaði í eyrað á Tóta að hann
dræpi hann með berum höndum ef
hann steinhéldi sér ekki saman. Tóti
hvolfdi úr ópalpakkanum í lófann á sér
•| minn?“ spurði Tóti eins og æfður
jj fréttamaður. En áður en hann gæti sagt
1 meira fékk Örn loks málið. Hann benti
j á manninn með nösina.
i „Röðin er komin að þér. Segðu okk-
ur frá sjálfum þér.“
•j
Æskan 35