Æskan - 01.10.1989, Qupperneq 36

O0°0<=
0-=>0o0
°0°0<=
0=>0<=0
°0°0°
0<=>0<=>0
=>o-?o<>
0o0<>0'
=0°0°
3°0°0.
)°0=>0,
>0°0°i
)o()o()<
>0°0o(
'o>0°0<
>0°0°(
oöoQc
’0o0°C
o0<=»0c
' o<=> 0<=> 0
<=>0o0<=
0<>0<=>0
oÖoQo
0<p o<=> 0
oöoQo
0 <=> 0<=> 0
^Ooöo
0<p0o>0<
p0<o0<o
o^o^o*
^OoOo,
>0<=>0^>(
)o>0o>0<
>0<o0<=>(
'<?0°0<
>0c>0<=>C
<?0°0<
•0°0°0
<?o=»o=
• 0 <=> 0 <=> 0
<=»0<=>0<=
0 <=» 0 <=> 0
=>o°o°
0 <=» 0 <=> 0
=>0<=>0<=»
0 <=» 0 <=> 0 •
=>0<=>0<=‘
0<=>0<=>0*
=>0<?0=>
^0<=>0<
>0<>0<?‘
)<?0<=»0<
f* 0 <=» 0 <p» <
)<=>0<=>0<
>0<=>0<=>(
1 <=> 0 <=> 0 <=
>0c>0<=»(
oöc>0 =
*0c>0c>C
<=»0<=>0<=
•0°0°0
<=»0<=>0<=
0 <=> 0 <=> 0
<=>0<=0<=
o<=» 0<=> 0
=>0<=0<=>
0<=»0<=>0'
=>0<=>0=>
0 <=» 0 <=> 0*
=>0<>0o
0o0<=>0<
>0°0oi
)<=>0o0<
>0<=>0o(
)<=>0<=>0<
>0o0o(
io0<=»0<
>0o0o(
o0<=»0<=
‘OoQoO
oOoOc
■Ooöoo
oQoQc
0o0o0
oöoQo
0o0o0
o0°0o
0oo°o
=>0°0o
OoQoO*
=>0<=>0o
0o0o0‘
po^ö0
)o0°0<
>0<=»0oi
)o0°0<
>0°0o(
>o0°0<
>0o0°C
io0o0<
’OoOoC
oöoQc
*0°0o0
o0o0<=
'0o0o0
o0°0o
0°0o0
o0°0o
0°0o0
=>0°0o
0o0°0'
T* 0 O 0 O
0<=>0o0<
=»0<=»0o
)°0o0<
=»0o0oi
)o0°0<
>0°0o(
)° o° o<
>0°0o(
>o0o0<
'OoOoC
O 0 O 0 <=
>0o0o0
<?0<=»0c
•0°0o0
o0°0<=
0o0°0
o0°0o
OoQoO
=»0° 0°
0o0°0'
=>0°0o
0o0°0‘
GRiN
Siggi litli var að hlaupa út úr
húsinu þegar mamma hans
stöðvaði hann:
- Ég vil ekki sjá að að þú komir
heim í útötuðum skóm, rijnum
buxum og svartur af óhreinincL-
um á höndum og í andliti. EJþú
gerir það verð ég öskureið!
Siggi stóð og gapti ráðleysislega.
Þá klappaði hún á kollinn á
honum og sagði:
- Farðu nú og skemmtu þér
vel. . .
Mamma spurði Lalla:
„Hvað voruð þið að gera I skóianum i
dag?"
„Búa til púður og sprengja.”
„Það hefur verið gaman. Hvað eigið
þið að gera í skólanum á morgun?
„Hvaða skóla?”
Bergþórjærði kennara sínum
tíu nýbakaðar smákökur.
J>akka þér kærlega Jyrir,“
sagði kennarinn. „Ég ætla að
hringja til mömmu þinnar og
þakkajyrir þessar tíu góðu kök-
ur.“
Bergþór varð dálítið vand-
ræðalegur og spurði hikandi:
„Geturðu ekki þakkað Jyrir
tuttugu. . .?“
- Hvað er þetta! Hejurðu ekki
séð dauðajlugujyrr. . .
)° 0<?0«
jíoOo'
joOoð"
= 0c>ð‘?
Ooð°ð'
=. oð?
Ooð^ð
o0°0°
0o0oð
oð°0 =
.0°0°c
°ð°0'j
>ð°ð°(
l°ð°0‘:
>0 oð°<
)oðoð‘
=0oðo
ð°0°ð‘
=o°o°
ðo0°0'
oðoð0
o°o°o
ið°0í
0oð°0
oð°ð°
• OoðoC
°0°0 <■
>ð°0°(
loOoO'
>0°0o1
)o 0°0‘
3ð°0°
0oð°0‘
=>o°o°
0oð°ð
oð°ð°
0=>ð?0
o0oð°
•fto0°ð
o0°0°
,0o0°C
.°0°0‘i
>o°o?(
)o0°0<
>ð°ð‘?'
)°0°0‘
Í0°ð°
Ooð°ð‘
=>0°ð°
o°o°o
o0°ð°
ðo0°0
oðo0°
■ ð°ð°C
°o°o°
,ftoð°(
Presturinn ræddi við börnin í
sunnudagaskólanum.
- EJ þú Jyndir peninga á göt-
unni, Jói minn, sagði hann,
tækir þú þá ogjærir með heim?
- Nei, sagði Jói.
- Góður drengur, sagði prestur-
inn. Hvað myndir þú gera?
- Ég Jæri í búð og eyddi
þeim. . .
- Keyptir þú hattinn sem þú varst
„alveg brjáluð P?
- Já, reyndar.
- Hvað sagði maðurinn þinn?
- Hann varð líka alveg brjálað-
ur. . .
Nokkrir karlar á elliheimili
voru að ríjja upp kynni sín aj
konum.
Jakob hajði orðið:
„Ég verð ekki hissa þó að þið
trúið mér ekki. Þegar við Sigríð-
ur hittumstjyrst var hún 18 ára.
Þegar við trúlojuðum okkur var
hún 21 árs og í brúðkaupinu var
hún orðin 32 ára.
J>að Jinnst mér ekkert ein-
kennilegt,“ sagði Jóhann.
„Jú, það var stórfurðulegt því
að þetta gerðist allt á einu árí!“
- Jónas! Þú verður að flýta þér í
skólann!
- Slakaðu á, mamma mín. Það er
opið þar f allan dag!
- Þetta er alveg gjörsamlega
gagnslaus sólolía, sagði Hajn-
Jirðingurínn. Ég hej drukkið úr
tólfjlöskum og er enn þá hvítur
sem snjór. . .
Dóttirin sagði við föður sinn:
„Pabbi! Kaerastinn minn er alltaf
hálfskeggjaður þegar við hittumst á
stefnumótum.
„Reyndu að mæta á réttum tíma,
dóttir góð," svaraði faðir hennar.
Faðir Lárusar varðjyrír mikl-
um vonbrígðum þegar hann
kom heim með einkunnablaðið
sitt.
Daginn ejtir sagði Lárus við
kennslukonuna:
„Ég ætla ekki að hræða þig en
pabbi sagði að ónejnd persóna
Jengi ærlegan rassskell ej ég
Jengi ekki betrí einkunnir í
reikningi. . .“
)£‘o°<o-
Í0°C?
ð°ð°0
i>ð°0°
ð°0°0
oð °c°
>ð°o°
)oð°0
Uoc?
5o0°C;
ic°c°
ftoð°C
oð°C°
,A°0<?S
oC°C°
>ð°0°j
)oð°C‘
U°C°
r\o0<?0
Presturínn tilkynnti söfnuðin-
um:
„Ég skila til yðar kveðju að oj-
an með þeirri orðsendingu að
óþarfi er að látajleiri hnappa i
söfnunarbaukinn. Englamir eru
Jamir að nota rennilása. “
Viðgerðarmaður kom til að stilla
píanó. Hann studdi á hverja nótuna a
annarri og hlustaði vandlega. Anna<
sem var fjögurra ára, fylgdist na-
kvæmlega með honum. Að lokum
spurði hún undrandi: .
„Qetur þú ekki einu sinni spila
Qamla Móa?"
- Lísa! sagði mamma strönQ>
það voru tveir bitar aj tertunni1
skápnum áðan. Nú er aðeins
einn ejtir. Hvernig stendur u
því?
- Það var svo dimmt að ég $a
aðeins annan. . .
- Ég varð fyrir slysi í vetur' ^
rann á svelli og lá í þrjár vikur.
- Hvað er að heyra! Fraustu fa
ur?
- Þessi kennarí er óþolandh
hvíslaði strákur að sessun<?.jfj
sínum þegar hann gat e
suarað spurningu um na
ejnið-
- Svaraðu upphátt,
kennarinn hvetjandi. Kanns
hefurðu réttjyrir þér. ■ ■
Kennarinn var að útskýra fyrir ^enn
endum muninn á „mitt" og „þW' . j
„Kristinn! Ef ég styngi hendmn
vasa föður þíns og tæki þs<>ari,7„
þúsund krónur - hvað væri ég Pa'
„Þá værir þú nú töframaður, e
ari."
36 Æskan