Æskan - 01.03.1994, Qupperneq 22

REFIR A RAPI
Umsjón: Ragnheiður K. Ármannsdóttir
SPÆTURNAR SPJARA SIG
Við erum tíu stelpur í skátaflokknum
Spætum í Mosfellsbæ. Við byrjuðum allar I
skátastarfi í fyrrahaust en þá hófst það hér
að nýju eftir nokkurra ára hlé.
Fundir eru einu sinni í viku. Auk þess er
farið hálfsmánaðarlega í dagsferð eða úti-
legu. Á fundunum höfum við verið að læra
undirstöðuatriðin í skátun og í ferðunum
fáum við æfingu í þeim.
Fyrsta útilega okkar var farin upp í Blá-
fjöll í skála sem ÍTR á og heitir Gilitrutt. Allir
flokkarnir í félaginu fóru saman og var lagt
af stað á laugardagsmorgni. Eftir að við
höfðum komið okkur fyrir í skálanum fórum
við í gönguferð um nágrenni hans. Síðan
fórum við í póstaleik þar sem við lærðum
að hnýta hnúta, kasta líflínu, taka stefnu
eftir áttavita o.fl. Eftir kaffi fórum við aftur
út og fundum gil þar sem hægt var að
renna sér niður brekkurnar á fleygiferð. Um
kvöldið héldum við kvöldvöku. Við sungum
mikið og lærðum mörg ný hróp og söngva.
Allir flokkarnir fluttu skemmtiatriði. Á
sunnudag fórum við í stutta gönguferð,
tókum síðan til í skálanum og héldum heim
að því loknu.
í dagsferðunum hafa allir flokkar í félag-
inu hist og fengið verkefni og leiðarlýsingu
- en haldið síðan hver í sína átt og leyst
verkefnin. Stundum eru foringjar á áfanga-
stöðum (póstum) og láta okkur leysa verk-
efni en oft felast þau í því að skrifa svör og
skila þeim í lokin.
Jólafundur félagsins var haldinn stuttu
fyrir jól. Öllum foreldrum var boðið á hann.
Áður en fundurinn hófst fóru flokkarnir í
stuttan póstaleik og eltu vísbendingar.
Við Spæturnar fengum þær upplýsingar
að í ákveðinni stefnu og fjarlægð frá skáta-
heimilinu væri falið bréf með fyrstu vís-
bendingunni. Við fórum af stað og fundum
það. í því voru skilaboð um að á milli bóka
Halldórs Laxness á bókasafninu væri ann-
að bréf til okkar og hefði að geyma verk-
efni. Örkuðum við því sem leið lá upp á
bókasafn og leituðum bréfið uppi. í því
sagði að fyrir utan húsið væri maður sem
þyrfti á hjálp okkar að haida. Við fengum
þar tækifæri til að sýna snilli okkar í líflínu-
kasti því að hann hafði „fallið niður um
vök“.
Eftir að við höfðum bjargað honum af
okkar einstöku snilld gaf hann okkur þær
upplýsingar að í verslun nokkurri í bænum
væri undarlegur maður fyrir framan hilluna
með kattamatnum. Flann átti að láta okkur
hafa lýsingu á næsta verkefni - ef við segð-
um við hann: „Flvernig hefur kötturinn
það?“ Það stóðst! Flann rétti okkur hnúta-
band, sagði okkur að binda pelastikk og
gaf okkur síðan næstu vísbendingu. Flún
var sú að í söluskála í bænum væri ein af-
greiðslustúlkan njósnari pólsku leyniþjón-
ustunnar. Flún átti að afhenda okkur pakka
ef við segðum leyniorð. Það gerðum við og
fengum „Prins polo“ sem í var falið bréf
með síðasta verkefninu: Að reyna að áætia
fjarlægð milli tveggja staða. Er við höfðum
áætlað hana héldum við syngjandi til baka
í skátaheimilið. Þar biðu okkar foreldrar og
foringjar. Eftir að við höfðum drukkið heitt
kakó og maulað kex hófst jóiafundurinn.
Fólk skemmti sér vel við leiki og söng fram
eftir kvöldi.
>ru að Sólheimum 21a. Höfðum
að ganga inn Elliðaárdal sem
rir botni Elliðavogs en báðir staðirnir eru
kenndir við Elliðaárnar sem renna úr Elliða-
vatni niður Elliðaárdal og, já, viti menn, út í
Elliðavog. Er dalurinn í nágrenni við greni
vort og spölurinn því stuttur. Því miður vildi
svo til þennan janúarmorgun að tveir refir
sáu sér ekki fært að fara með vegna mikilla
anna.
Þegar komið var niður í dalinn var geng-
ið um hann endilangan fram og aftur. Öðru
hvoru var staldrað við og dáöst að náttúr-
unni í klakaböndum. Síðan var farið í leik
nokkurn er nefnist „Megrunarkúra marga
og stóra“ og felur í sér að halda á sér hita.
Ekki má gleyma stíflunni sem var rannsök-
uð f bak og fyrir - en að þeirri rannsókn
lokinni var kominn tími til að fá sér bita.
Stóra spurningin var: Hvar átti að setj-
ast að snæðingi? Að lokum var ákveðið að
fara út í eiðið milli kvíslanna og var síðan
snætt í djúpri laut. Átum við af bestu lyst
enda orðnir glorhungraðir eins og títt er um
refi. Að átveislunni iokinni þótti tími til kom-
inn að líta ögn á þau mannvirki er hafa
verið reist í dalnum og við hann.
Fyrstur varð á vegi okkar gamli Lækja-
botnaskálinn en hann er á Árbæjarsafni.
Síðan var gengið fram hjá samkomuhúsi
Rafmagnsveitunnar og loks rölt niður að
stöðvarhúsi Elliðaárvirkjunar.
Á túninu þar fyrir framan var farið í
hanaslag og fleiri skemmtilega leiki. Loks
var gengið fram hjá eimtúrbínustöðinni og
yfir hitaveituleiðsluna.
Var þá kominn tími til að yfirgefa þenn-
an fallega dal og halda aftur f grenið.
2 2 Æ S K A N