Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1898, Qupperneq 40

34
ert neydduv til að nota vinstri höndina, þá bið
þú afsökunar.
Kaidmann skyldi gera kunnan kvennmanni;
yngra karlmann eldra karlmanni ogyngri konu
eldri konu. I Evrópu er staða manns tekin til
greina, bæði í fjelagslíbnu og endranær, og sá.
sem lægra er settur, ávalt gerður kunnur mann-
inum í æðri stöðu. Þegar karl og kona, sem
gerð bafa verið kunnúg, liittast síðar, er það
skylda kvennmannsins að kannast við mann-
inn að fyrra bragði, ef benni er geðfelt að halda
áfram kunningskap við manninn; annars þarf
bún þess ekki og skyldi þá maðurinn ekki sækj-
ast eptir frekari viðkynning. Þetta ,er engil-
saxneskur siður. (Á meginlandi Evrópu
er þetta þvert á móti). Karlmaður skyldi ætíð
hneigja sig fyrir kvennmanni, ef hún gerir það
að fyrra bragði.—Ef fólk er gert kunnugt úti við,
á strætum, eða á leikvelli, skyldi það vera sem
allra umsvifaminnst; karlmaðurinn lyftir þá
ætíð hattinum.
Menn skyldu gæta þess, að gera kunnugt
það fólk einungis, sem þeir bafa góðar ástæður
til að ímynda sjer að vilji kynnast bvort öðru.—
Nefndu nöfnin skýrt. Ef einliver er ekki viss
um að hafa lievrt nöfnin rjett, þá erbest aðbiðja
um að það sje haft upp aptur. Við máltíðir eða
þessháttar samk mur er óþarfi að gera fólk
kunnugt, af því gera má ráð fyrir að allir við-
staddir sjeu nægilega kunnugir. Ef svo ber við
í húsi vinar þins. að þú sjert gerður einhverjum
kunnur, sem þú hefur hjartanlega öbeit á, skaltu
sýna hina nákvæmustu kurteisi, en ekkert
annað.
Ef þeir eru gerðir kunnugir, sem annars
eru gersamlega ókunnugir, er rjett að segja deili
á mönnum t, d.: Miss Benediktsson frá Winni-
peg; Mr. Oíson, ofursti við 90. herdeildina, o. s.
frv. Ef um skyldmenni er að ræða, þá skal
segja t. d.: Faðir minn, Mr Þorláksson; móðir
mín, Mrs. Baldvinson, o. s. frv.
Ef kunnugir mætast á götu, geta þeir talast
við litla stund án þess að gera kunnuga vini
þeirra, sem með þeim kunna að vera, en að
skilnaði skyldu allir samt hneigja sig.