Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1928, Qupperneq 118

108
afstýrt, með því að ritstjórinn afturkallaði öll um-
mælin um konu yfirdómarans.
Allan þennan tíma barst sagan út um Norður-
álfuna og Ameríku og kom þeim í vandræði, sem
breiddu hana út. En Franklin sagði ekki eitt orð í
þá átt, að koma mönnum í réttan skilning um upp-
runa hennar. Leyndarmálið hefði að öllum líkind-
um dáið út með honum, hefði hann ekki á gamals
aldri hitt Abbé Raynal í París, þegar hann var
sendiherra Bandaríkjanna þar. Einhver þeirra er
viðstaddir voru, skoraði á Abbé Raynal að sanna
vissar staðhæfingar í bók sinni. Hann svaraði því,
að hann hefði alveg óyggjandi sannanir fyrir því,
að sagan af Polly Baker og varnarræða hennar
væru áreiðanlegar. Franklin hló dátt og sagði, að
hann væri sjálfur höfundur sögunnar af Polly Bak-
er, og að réttarhald það, sem þar væri sagt frá,
hefði aldrei átt sér stað, hvorki í Massachusetts né
nokkursstaðar annarsstaðar. Þegar hinn var bú-
inn að jafna sig eftir undrunina, svaraði hann kurt-
eislega: “Gott og vel, doktor, eg vil heldur segja
lygasögu eftir yður en sannleikann óftir öðrum
mönnum”. Og síöasta útgáfan af bók hans haföi
útskýringar á siöfræði Polly Baker’s inni að halda.
RÆÐA
ungfrú Polly Baker’s, haldin fyrir dómsvaldsréttin-
um í Connecticut, nálægt Boston í Nýja Englandi,
þar sem hún var lögsótt.
“Með leyfi hávirðulegra dómara vil eg leyfa
mér að segja nokkur orð. Eg er fátæk og vesæl
kona, og hefi ekki ráð á að greiða lögmönnum
málskostnað, til þess að láta þá verja mig fyrir
réttinum, þar sem eg á fult í fangi með að afla mér
sæmilegs viðurværis. Eg skal ekki þreyta yðar há-
verðugheit með langri ræðu, því eg er ekki svo
djörf, að eg búist við, að þér fáist á nokkurn hátt
til þess að víkja frá lögunum í dómi yöar mér í vil.