Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1921, Blaðsíða 78

70
OLAFUR S. THORGEIRSSON
brautlna framundan. En ef vel er a« gœtt, munu l>essar fjall-
gröngur og fleygrlngrsferöir hafa vakiö athyffllsgfifu hans og
skcrpt skilningrinn fi heiminum ogr mannlífinu, meira en 1>6
hann heföi sctiö viö skölaboröiö og grleypt burrar ogr kjarn-
lausar lexlur, sem engar sjfilfstœbar hugrsanir greta vakiö, —
l>ar sem hann heflr líka fin efa haft góöar grfifur ogr meöfœdd-
ar hugrsanahvatir. Nfimsgrfifu hefir hann haft í betra lagi, eins
ogr sltíar kom í Ijós. (Segrist hann sjfilfur ekki muna l>ann dagr
sem hann ekki grat lesiö sér til gngrns hverja fslenzka bök, sem
fyrir kom. Fjögrurra firxi gamall segist hann hafa lesitt I»fis-
und ogr elna nött og eltthvaö af NoregskonungasUgunum, —
líklega alt sem til var fi heimilinn). f hjfisetunni las hann sér
ti) skemtimar allar l>rer bækur, sem hann grnt komist yfir.
Eiukum voru l>nö Islendinga- og Fornaldarsögurnar ogr eitt-
hvafl af rfmuin. Fékk liann l>ví snemma allgö'ða þekkingru fi
sögu fslands ogr Norðurlanda til fornn. Tíu fira byrjatíi hann
ntS nema dönsku. Naut hann tilsagnar hjfi Pfili bönda Jöns-
syni fi Merki A Jökuldal f tvær vikur. BorgatSi möðir hans
l>ann kostnað með vefnaði. I»ö stutt værl nfimsskeiðið f
dönskunni, liafði J>að ]>ö göðnn firangur, l>ví ]>egar lieim kom
var liann svo fær í mfilinu, nð linnn komst að efninu f tveimur
skfildsögum, scm Pfill léði honum. I»au orð, sem hnnn ekki
skildi, skrifaði liann fi minnisblað og fékk svo ]>ýðingu fi þeim
í lftilli orðabök, sem hann fékk hjfi Jöni Gunniaugssyni ft Ei-
rfksstöðuin, næsta bæ fyrir innan Grund. Hélt hann svo
dönskunfiminu fifram upp fi eigin spftur og varð fljöticga fær
að lesa þœr bækur ,sem hann gat komist yfir. Tölf ftra gat
hann fleytt sér munnlega í mfilinu. Tvo vetur fiður en hann
vnr fermdur naut hann tilsagnar — l»rjfi mfinuði aiis — hjfi
Vigffisi Slgffissyni liorgara ft Vopnaflrði, í dönsku, fslenzku
landafræði, veraldarsögu, reikningi og skrift. Arangur þessa
]>riggja mfinaða Iærdöms varð honum að göðum notum; sfi.
að nfi var hann nllvel fær í danskri tungu, kominn tnisvert
niður f réttritun, nllvel kunnur landafræðl, kunni einfaldnn
brotnrcikning og skrifaði ]>olnnlcgn.
Arið 1873 för Gunnlaugur föðurbröðir hans af landi burt
tii Vesturheims. Var liann fyrstu tvö firin í Wisconsln. En
vorið 1875 nam hann land fyrstur allra Islendinga í Lyon hér-
nði í Minnesotn, í grend vlð bæ þann, er l>ft vnr nefndur Nordí
land, en nfi Minneota. Farnaðist honum veL Fýsti hann þvf
frændur, vini og tengdafölk að flytja þnngnð.
Vorið 187« réðst Hnlldöra með ]>ft sonu sfnn, Gunnlaug 1«
vetra og Pétur 14, tll Amerfkuferðar. I»að var útflutningsfirið
mikla, er elnnn flestlr föru nf lslandl. Með tilhjfilp Einnrs
bröður Haildöru var Grund seld, og stöðst fi, jnrðarverðið og
.farggjaid hennnr og drengjanna. Föru l>au með seinni höpn-