Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Page 72

io.
er von, þegar aö því er gáð að þessir kennarar
byggja allan sinn siðfræðisgrundvöll á trúaratriði
—trúnni á guðlegan innblástur iblíunnar. Biblían
er sú eina bók í heimi, sem er látin sanna sig sjálf.
Það er synd móti heilögum anda að efast um það,
og sú synd verður ekki fyrirgefin. Hvað þurfum
vér þá framar vitnanna við? Sá maður sem efast
um heilagan sannleikann, hlýtur að leggja litla
rækt við trú sína og samvizku, lifa grandvaralausu
líferni, fara stöðugt aftur í siðferðislegu tilliti,—
vera ,,gáfað óhræsi. “
Svo það stendur þá ekki til að þessir ,,sið-
lausu vantrúar menn, “ únítararnir, sem trúa að-
eins á eitt ,,guðhöfuð, “ hafi mikinn ,,áhuga á sið-
ferðislegum framfaramálum vorum. “ Það er mun-
ur eða hið lúterska kyrkjufélag, sem rekur presta
sína fyrir galdra, kvennafar og fleyra, það er að
segja, þegar kvennafarið og sœringarnar komast í
hámæli, en á meðan pukrað er með það er þeim
sætt.
En hvað skyldi svo þetta kyrkjufélag hafa
gjört fleira að því að bœta ,,gallana á mannlífinu"
aö undanteknu þessu að skammast sín fvrir 4
presta sína, sem það hafði áður talið sér mikinn
sóma að. Svari hver því sem getur. En eitt er víst
að félagið liefir ekki losað þjóðfélagið við þessa
prestalaupa sína, heldur þvert á móti kastað þeim
sem ómögum og vandræðagripum upp á þjóðfé-
lagið, og vonandi von á fleirum.—
Nú vill svo til að hérer annað kyrkjufélag, sem
óefað hefir eins sterkan áhuga fyrir heill og sið-
ferðisástandi sinnar þjóðar, og finnur nóg verkefni,
að samansafna þeim er standa utan við hitt félag-