Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Page 91

29.
ónumda Íand, sem enn þá er mikiö til af í heimin-
um. En undir núverandi landverndunarlögum
heldur þessi barátta fyrir eign ogumráðum landsins
stöðugt áfram, háð með vopnum þeim er valdstjórn-
in leggur þeim í hendur er þetta stríð heyja. Og í
þessari baráttu veitir þeim vanalega miður, sem
landið yrkja heldur en gagnsækjöndum þeirra,
sem annaðhvort eru í tölu þeirra er valdstjórnirnar
mynda, eða fyrir hagsmunalegan sameiginlegleika
standa stjórnendunum nœr en starfsmaðurinn, og
hafa því œfinlega betra tækifœri.
Sama á sér stað viðvíkjandi framleiðzlu vinn-
unnar. Hlutir þeir sem maðurinn virkilega framleið-
ir með vinnu sinni og sem hann þarfnast eru vana-
lega verndaðir af siðvenjum, almenningsáliti og
réttlœtistilfinning fjöldans og þarf því ekki að vernd-
ast með ofríkislögum af ofbeldisstjórn. En þúsund-
ir ekra af skóglandi, sem er eins manns eða félags-
eign, þurfa á ofbeldisvernd að halda, þegar rétt við
hliðina á því landi eru þúsundir manna, sem engan
eldivið hafa. Sama er að segja um verkstœðin, þar
sem verkalýðurinn hefir verið afskiftur mann fram af
manni um marga tugi ára. Hið sama gildir og
ekki hvað sízt um hveitikornið, þegar því er af ein-
um eða fleiri mönnum hrúgað saman á einum stað í
milljóna skepputali, og þar geymt þangað til hung-
ursneyð kemur upp í landinu og þeir geta svo selt
skeppuna á þreföldu verði. En enginn maður er
svo spilltur, nema hann annaðhvort sé auðugur eða
í stjórnarsæti að hann leyfi sér að taka með ofríki
frá náunga sínum uppskeruna, sem hann framleiddi
úr jörðunni með erfiði sínu, eða kúna, sem liann ól
upp til að mjólka börnunum sínum, eða orfið hans