Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Side 121

-59‘
ÁLDA RHŒ TTJli.
Mér linnst œ dimmt og fátt um gleðispot
á ferli lífs í gegnum tára-heiminn,
’Jró vonarblóm sín breiði’ út sól og vor
og brosi við mér h'f og fjör um geiminn,
Þó sólaróð mér syngi fuglinn smár
og sumuf löng hans engilgígja liljómi,
hvað þýðir sífkt? hann einn er frjáls og fráf
og fæst ei til aö hlýða þrælsins dómi,
Hann hœðit þig> er hefir iífið klætt
líkt harmadís á leikpall jaröar þröngum-,
þú hefir íiestar rósir þess upp rœtt,
sú reiknast Syndin þér, en hinum öngum.
Þú sér hvað frelsið fagurt er og blítt,
sem friðarblóm í heimi náttúrunnar,
sem eyðir kvöl og kveikir Ijósiö hlýtt,
því kveða lofgjörð hundrað þúsund munnaf,
ltn samt þú leggur helsi þér um háls
og hugann reyrir fast við svikult glingur,
og sérhver leið er lögð með snörum táls
svo langt og vítt Sem nær þinn sjónarhringur,
Þú kýs að ráða, kremja Stórt og smátt
og krefur gjörvalit hlýðni þér að veita,
en veizt þó samt, að ekkert af því átt
og engu hefir leyfi til að breyta.
Af girnd er knúð þín kœrleiks-snauða sál
svo kemur fram sem rándýr jarðar vesta
og innst í hjarta brennur grimmdar-bál,
Und bölvan dregur lífsins niðja flesta.