Afturelding - 01.04.1984, Blaðsíða 19
Það var við prestaskóla Spur-
geons í London, nánar tiltekið á
æfingu í prédikun. Ungur mað-
ur dró sér umræðuefni. Á mið-
anum stóð „Sakkeus“.
Án þess að hika, þá stóð hann
upp og byrjaði ræðu sína:
„Bræður mínir. Umræðuefni
mitt er Sakkeus yfirtollþjónn.
Það hæfir mér vel að tala um
hann. Sakkeusi er svo lýst, að
hann var maður lítill vexti. Það
er ég einnig eins og þið sjáið. I
annan stað, þá fáum við að vita
að Sakkeus var uppi, uppi í tré.
Ég er einnig uppi. í þriðja lagi er
sagt um Sakkeus að hann flýtti
sér niður. Það geri ég einnig
núna!“ Hann fór og settist.
Spurgeon taldi þeitta eitt hið
besta sem fram kom. Orð í
brennidepli, sem hvorki þurfti
að bæta við né draga af.
TEKIÐ TIL
GREINA
Sóknarnefnd, stjórn kirkju-
safnaðar, skrifaði eitt sinn bréf
til Spurgeons. Innihald bréfsins
var, hvort hann gæti sent þeim
prédikara, prest, sem gæti fyllt
kirkjuna. Þeir höfðu engan
Drottins þjón.
Spurgeon svaraði bréfinu á þá
leið, að enginn sem hann
þekkti, væri svo stór, að hann
gæti fyllt kirkjuna. Jafnframt
hélt hann sig geta fundið einn,
sem gæti fyllt prédikunarstólinn
með Orði Drottins.
Sóknarnefndin skrifaði um
hæl og kvað þá einmitt leita að
slíkum. Þann mann fengu þeir
og stóð þá ekki á að kirkjan
fylltist.
Eitt sinn bauð Spurgeon til
fagnaðar í húsi sínu. Fastar regl-
ur giltu um hve lengi fögnuður-
inn stóð yfir. Þegar fólkið fór og
veislan var búin gleymdist að
loka einum glugganna. Þetta
varð til þess, að þjófur komst
inn og stal verðmætum úr húsi
Spurgeons. Þar á meðal gull-
slegnum staf, sem merktur var
Spurgeon. Daginn eftir reyndi
þjófurinn, að selja stafinn. En
stafurinn varð til þess að koma
upp um þjófnaðinn.
og til í kirkju hans. Þegar hann
fékk að vita hvaða hús hann
hafði brotist inn í, varð hann
mjög leiður og harmaði mistök-
in. Fékk hann leyfi til að skrifa
Spurgeon bréf, þar sem hann
baðst fyrirgefningar á þjófnað-
inum. Jafnframt vildi hann gefa
prédikaranum ráð, svo að menn
eins og hann gerðu ekki eftir-
leiðis skaða og skemmdarverk:
„Hafðu það fyrir reglu, að loka
öllum gluggum. Fáðu þér svo
stóran varðhund, sem gætir
hússins.“
Það var sagt að Spurgeon hafi
tekið þessi ráð til greina.
Tekið úrbókinniC.H. Spurgeon Avesta 1983
Ritstjórinn