Muninn - 01.05.2003, Blaðsíða 15

Krítarkvöld. Þá fór allur hópurinn á veitingastaö
í sveitinni þar sem boðið var upp á þriggja rétta
máltíð og eins mikið léttvín og líkaminn réði við.
Það nýttu Menntskœlingarnir sér til hins ýtrasta
og fljótlega fóru allir að geta dansað gríska
þjóðdansa eins og innfœddir.
Þegar heim á hótel var komið tókst
nokkrum drengjum aö komast upp á kant viö
fararstjórana með því að henda einum þeirra út
í sundlaug við misjafnan fögnuð.
Lokakvöldid og heimferðin
Því miður þurfti dvöl okkar á Krít að taka
enda og það var haldið nokkurs konar lokahóf
á veitingahúsi einu þar sem var boðið upp á
grillveislu.
Þar fór m.a. fram keppni í vökvainntöku
sem reyndist þó ójöfn vegna yfirburða eins
drengs en þó stóðu allir sig vel enda tveggja
vikna œfingar að baki.
Þegar komið var heim á hótel þá datt
mörgum í hug að smella sér í “toga” klœðnað
sem er aðeins rúmlak bundið um líkamann.
Þetta gat valdið óþœgindum fyrir fólk sem hafði
verið í of nánu sambandi við gleðiguðinn um
kvöldið enda sofnaði einn drengurinn í nokkuð
fjölmennu partíi með “djásnið” óvarið.
Það var með sorg í hjarta sem fólk tœmdi
herbergin sín daginn eftir því það vissi að ferðin
sem flestir bíða eftir öll sín menntaskólaár var að
Ijúka. Flugferðin heim var öllu rólegri en ferðin út
enda vissu allir að nú tœki alvara lífsins við, þ.e.
lokaárið í förinni miklu að stúdentsprófinu.