Muninn - 01.05.2003, Blaðsíða 28

sjálfum sér og hlustendum með það
þá er alveg jafn gott að hætta bara
og fara aftur á sjóinn.
Nú vinnur þú á Rás 2 sem spilar
mjög fjölbreytta tónlist og e.t.v
eitthvað sem þér finnst alveg
hundleiðinlegt. Myndirðu vilja
vinna á minni útvarpsstöðvum sem
einskorða sig við eina músíkstefnu,
eins og t.d. X-ið?
Neh... ég veit ekki. Maður á nátt-
úrulega aldrei að útiloka neitt en
Ríkisútvarpið býður bara upp á svo
miklu meiri og skemmtilegri mögu-
leika í því sem ég er að gera en
aðrar útvarpsstöðvar. En ég er ekki
alltaf bara að spila músík sem ég
hef gaman af. Ég vil líka hugsa
þetta þannig að ég hef minn
smekk, hann er ekkert allra. Ég er
bara með einn haus og tvö eyru og
það sem ég heyri og ég fíla, fíla
ekki allir. En svo er það blessaður
músík-smekkurinn. Eg vil frekar
tala um músík-þroska vegna þess
að þeir sem hlusta mikið á músík
og fylgjast vel með eru oft mjög
sammála um hvað sé gott og hvað
síðra.
En er hægt að segja að einhver
tónlist sé vond? Ef ég fíla hana
ekki, get ég þá sagt að hún sé
vond?
Nei, í rauninni ekki. En þetta er
samt þannig að fólk hlustar mest á
músík þegar það er unglingar og þá
verður það fyrir mestum áhrifum og
sagan segir manni að þú hefur
gaman af því til æviloka sem þú
hefur gaman af þegar þú ert ung-
lingur. Flest fólk hættir að fylgjast
með því sem er að gerast í músík
þegar unglingsárin eru að baki,
kannski vegna þess að það hefur
ekki tíma og hefur um annað að
hugsa, eins og barnauppeldi t.d
eða önnur áhugamál. En fólk hefur
held ég alltaf gaman að heyra
gömlu uppáhalds músíkina sína frá
unglingsárunum. Þeir sem eru í
dag að verða sextugir eru enn að
hlusta á Rolling Stones, þeir sem
eru 35 ára hafa alltaf gaman að
heyra í Duran Duran eða Wham og
svo framvegis. En ég er á þeirri
skoðun að sum tónlist sé einfald-
lega betri en önnur, en það eru
ekki allir á sömu skoðun og ég og
28