Dýravinurinn - 01.01.1889, Blaðsíða 22

22
Jarpur.
Íj.arpur var Iiesta mestur, þeirra er jeg hef sjeð hjer á landi. Vöxturinn var
i fagur, og samsvaraði sjer vel hæð, lengd og gildleiki; hann var framhár og
brjóstamikill; brjóstvöðvarnir voru samanreknir, þjettir og kröptugir — eins og
krepptir hnefar; makkinn sterkur. Nokkuð var hann hringmekktur. En það, sem
sjerstaklega einkenndi hann var hausinn. Jeg hef aldrei sjeð eins svipmikinn
hesthaus; og svo sögðu tnargir fleira; og aldrei hef jeg sjeð eins fríöan hest, að
undanskildum „Sóta“ Dr. Grím^ Thomsens,
petta er tekið fram um Jarp, þó að óvanalegt kunni þykja, að gefa
lýsingar af vexti hesta og útliti, — með því að eigi sýnist síður við eiga að gefa
hugmynd um líkams-skapnað fyrirtaks-skepna en fyrirtaks-manna; útlit hesta er
fult eins mismunandi og útlit manna, og ekki er minni fegurð í velsköpuðum
hestskrokk en mannslíkama.
Jarpur var því nær óviðráðanlegur fjörhestur, en þó gat kvennmaður
riðið honum og reitt á honum barn í reifum margar dagleiðir. Hann vissi við
hvern hann átti. það er algengt að fjörhestar verða daufari undir söðli; en að
svo fjörugur hestur verði svo auðsveipur, þó að kvennmaður ríði honum, það
hygg jeg óvanalegt. Jeg held að hann haíi vitað, aö hann mátti ekki hamast.
Samkeppni kom ljósar fram hjá honum en ílestum öðrurn hestum, þó
að sá eiginlegleiki sje reyndar alltíður hjá hestum. I Vatnsfiröi er löng, sljett
ilöt í túninu, sem kölluð er „Sveinaílöt“. l}ar var Jarpi opt hleypt með öðrum
hestum, þeim er fljótir þóttu. En hver, sem tók eptir svipnum á honum, þegar
honum var riðiö úr hlaði til að reyna hann við aðra hesta, varð að sjá, hversu
vel hann skildi, hvað til stóð. Óróinn og ákafinn skein svo út úr lionum, þó að
hann kærði sig aldrei um að fara hart niðureptir. En jafnskjótt og hann
fann tekið í tauminn til að snúa honum við, þá var hann ekki einungis fús á
að nema staðar, eða fara ekki lengra, heldur snjerist hann eins og snælda til að
vera tilbúinn að taka fyrstu sporin eins snemma og hinn, eða hinir, sem reyndir
voru við hann. Mjer er fyrir barnsmynni titringurinn á honum áður en sprett-