Heimilisblaðið - 01.07.1950, Blaðsíða 8

108
Ziirich og Vínarborg. Hann liefur
slnrfaiV árum samau sem læknir
í Palestínu, og síiVustu árin hefur
hann starfað' aiV sálgreiningu í New
York, þar cð hann liefur ekki aðrar
tekjur né eignir til að staiula
straiun af rannsóknum sínum.
— Það er alls ekkert yfirnáttúr-
legt við' þá skoðun mína, að sólin
hafi í raun og veru eitt sinn niuniiV
staðar á himninum, segir hann við
fréttaritara „Hjemmets“, sem hefur
gert sér ferð' til lians í rannsókn-
arstofuna. Síðan segir hann frá,
hvernig á því standi:
Eitt sinn, um miðbik annarrar
aldarinnar fyrir Krists hurð, fór
lialastjarna framhjá jörðinni og svo
nærri, að' hnötturinn okkar varð
fyrir geysisterkum áhrifum, svo að
minnstu muuaði, að allt líf slokkn-
aði. Meðal annars hætti jörðin að
snúast um sjálfa sig, eða hægði
fcrðina mjög mikið, vegna aðdrátt-
arafls halastjörnunnar, svo að frum-
stætt fólk hlaut að álíta, að sólin
liefði nuinið stað'ar á liimninum,
eða uóttiu hefði framlengzt um
langan tíma.
Dr. Velikovsky byggir skoðuu
sinu á nánari frásögiium hinna ýmsu
hcimildarrita um ýmis atvik í sam-
handi við þennan dularfulla atburð.
Þar hefur hann einnig rekizt á
furðulegt samræmi.
í Jósúahók er sagt, rétt áð'ur en
tekið er til að lý6a hinu undar-
lcga háttalagi sólurinnar: „En er
þeir flýðu fyrir fsrael og voru á
leið' niður frá Bet-Hóron, þá lét
Drottinn stórn steina falla yfir þá
nf himni alla leið til Aseka, svo
að þeir dóu; voru þeir fleiri, er
féllli fyrir haglsteinunum, en þeir,
er fsraelsmenn drápu með sverðs-
eggjum“. (Jós. 10, 11. v.).
Höfundur Jósúahókar setur þessa
aðstoð hinna himnesku máttarvalda
við Ísrael8menn í haráttunni við
Amóríta ekki í samband við' stöðv-
un sólarinnar vegna þess, að hann
skilur ekki, að þessi fyrirbæri séu
af sama toga spunnin. Dr. Velikov-
sky segir, að liér sé augljóslega um
að ræða loftsteinaregn frá hala-
stjörnunni. f dönskum og ýmsum
flciri biblíuþýðinguin á Evrópumál-
um er talað um haglsteina, en það
er augljóslega röng þýðing á he-
breska orðinu hnrnil, sem er notað
í öðrum rituiii Gyðinga um glóandi
loftsteina.
Mexikönsku lieiniildurritin skýra
einnig svo fró, að steinum hafi rignt
fró himni. Aðrar sagnir Indíána,
sem lifað hafa í munnmælum, skýra
frá því, að þá „rigndi ekki vatni,
heldur eldi og rauðglóandi stein-
um“.
f kíiiversku sögnunum af Yahou
keisara er ekkert iiiinnzt á glóandi
steina, sein rignt hafi frá himnuni,
en þar er sagður liafa verið mikill
biti í þá tíu daga, sem sólin gekk
ekki til viðar, því þá svið'naði jörð-
in og allir skógar bruniiu.
Dr. Velikovsky hefur samið bók,
„Worlds in Collision", sem hið
niikla bókaforlag Maeniillan í New
York befur gefið út, og í þeirri
bók skýrir hann frá hvernig liann
telji, að þetta inót jarðarinnar og
halastjörnunnar liafi farið fram.
Það liefur ekki farið fram í kyrr-
þey. Hinn fasti kjarni jarðarinnar
befur orðið fyrri til að nema stað-
ar en gufiibvolfið umhverfis hana,
og liafa leitt af því ótrúlega stór-
kostlegir fellibyljir og hvirfilvind-
ar. Höfin liafa sópazt á land upp,
svo að gífurleg flóð hafa átt sér
stað. Utdauð eldfjöll liafa tekið'
til að' gjósa á ný, og hver jarð'-
skjálftinn liefur elt annan. Ham-
farirnar liafa verið ákafastar í
kringum miðjarðarlíniina; jiar liafa
orðið' geysimiklar bræringar í jarð-
skorpunni, l'jallshryggir hafa risið
upp og lniigið, og eyjar liafa risið
úr sæ en aðrar sokkið.
Ógæfan er sjaldan ein á ferð,
og lialastjarna getur farið inn á
braut jarðarinnar oftar en einu
sinni. Dr. Velikovsky er í raun
og veru þeirrar skoðunar, að aðr-
ar slíkar hamfarir, aðeins iniklu
stórkostlegri, hafi átl sér stað fimm-
tíu árum fyrir orrustuna við Bet-
Hóron. í mexikönskum heimilduni
er það skýrt tekið fram, að 52 ár
liafi verið á milli náttúruhamfar-
anna tveggja, og fyrstu Spánverj-
arnir, sem koniu til Ameríku, segja
frá því, að Indíánarnir í Mexíkó
hafi borið mikinn ugg og ótta í
brjósti um Jiað, áður en hvítu
HEIMILISBLAÐIP
mennirnir koniii þangað, að
væri á jiví á 52 ára fresti, a
jörðin færist, en þegar 52 ára 11,118
bilið' var lið'ið, hefðu þeir tall<
sig örugga í næstu 52 ár. I>(,,|8
kemur einnig mjög vel heim '
|iá sögusögn Gyðinga, að l»ei>'
verið' á ferð' í eyðimörkinm 1
ár eftir brottförina frá Egyptal811 ^
og að Kanaansland hafi iiiinizt
ir 14 ár.
Dr. Velikovsky álilur, að fríl
sögnin inn egypz.ku plágurnar
tíu of
endalok Faraós i Rauða IiafinU. s‘"
ísraelsinenn liöfðu áður gengið l11111
nð e11
íiát*'
uni fntuin yfir, sé ekkert anns
skáldleg lýsing á hinuin fyrri
úriilianiförum, sem aflagazt luifi
nieðferð manna. Hann heldur I1'
söm11
f-
ennfremur fram, að |iessar ^
náttúruhamfarir liafi verið uppf'8 ,
“1
ið að endalokum „miðríkis1118
Egyptalandi.
í 2. bók Móse er frá þvl s8j".
að vatnið i Níl hafi orðið að bláð1;
og skýrir dr. Velikovsky l1"1' ^
þennan liátt: Þegur funduni J‘"
fyrs>
arinnar og lialastjörnunnar bar
saman, fór jörðin gegnum
liala
stáð
stjörnunnar. Meðan á þvl
rigndi járnmettuðu eða einbve
rauðleitu geimryki niður yfir 111
i 1111. og stafaði af því raiið,ir .
l)lær, ckki eingöngti á vatnH111
f prísK'
Níl, lieldur á öllu vatni.
0
um, róinverskum, babýlonískiin1
kínverskuni heiniildum, og á eg>l,:J ,
t frí1
iini papýriisvafningtiin er sagi
blóðregni, seni liafi falliö fi*®
j hinu gantla þjóðkvæði ^.
Kalevnla, er frá því sagt, að .þ,r<
liafi eitt sinn verið drifin ^ .
ugri mjólk“, og Mayarnir í
kó segja frá því, að árnar ,4
orðið að Idóði. þegar sólin n
að renna upp.
^pEIMRYKIÐ erti húðina og
ist á líffæri manna og
laí"v
dýr8’
og það álítur Velikovsky liafa 'ef
orsök kaunamia og nautapestaf111
ar, sem svo mjög þjáði Egyp,a-
dýr og önnur lægri dýr kloK
mjög örl út í liiniim geysim
kb>
hita, og í Biblíuniii er okkur
frá, hversu lýs, froskar og
saf1
eng"
sprettur bafi valdið' Egyptuni niibl
Frli. á bls. I'5-