Heimilisblaðið - 01.01.1954, Blaðsíða 15

EINAR SIGURFINNSSON
Hugleiðing, flutt í Skálholtskirkju 6. sunnud. eftir páska.
Les Lúk. 11, 1—4.
ÍESUS hafði verið á stað
^ohkrum að biðjast fyrir,
°S er hann hafði lokið bæn-
mni- korrt einn af lærisveinun-
nrn til hans og sagði: „Herra,
eíltl bú oss að biðja“. Þetta
r
1 rauninni fyrsta bænin og
nÞphaf allra bæna. Kenn oss
i\'
blÚja, því eins og Hallgrím-
segir j)Vitum vér ei, hvers
^ja ber“. En, til þess að vér
^nilgum til Jesú, til þess að
^ra að biðja, verðum vér fyrst
ag sEilja og sannfærast um,
eitthvert gagn sé að því
,artli og bænariðjunni yfir
hófuð.
Eaerisveinninn, sem gekk til
0
^ u °g bað hann þessarar
^nar> hefur verið sannfærður
, nytsemi bænarinnar. Hann
j bekkt þann ófrávíkjan-
sið meistarans að biðjast
, > bæði í einrúmi og opin-
^ *" e®a> hvað eftir annað. Og
^ai111 hefur fundið eða haft
har*1^11^ um’ bessi venja
afi Veri® tuegin styrkurinn og
o Ia^inn i hans mikla starfi
e buugu raunum.
i S eins og vænta mátti var
Pessari ■
stuttu, einföldu, barns-
‘egu k -------- ------
j, basn svarað fljótt og vel.
tr 113 Var hænin flutt af þörf,
°g fuiivissu um mátt
Sóðviija jjaHg
, er beðinn var.
beSsVerilÍg svaraði nú Jesús
ari bæn? Hann kenndi
^‘MlLlSBLAÐIÐ
þeim bænina sígildu „Faðir
vor“, bænina, sem felur í sér
allar þarfir hvers einasta
manns. Allar, bæði andlegar
og líkamlegar þarfir. Hún er
bæn fyrir biðjandann sjálfan
og aðra.
Svo efnismikil er þessi bless-
aða bæn, að allar bænir krist-
ins manns grundvallast á henni
og felast í henni. Hún er svo
blíð og einföld, að hvert barn,
sem mæla má, getur numið
hana og tileinkað sér hana.
Faðir vor! Þú sem ert á
himnum. Með djúpri lotningu
og barnslegu trausti koma
þessi ávarpsorð fram á var-
irnar, og vér fyllumst sælli
öryggistilfinningu af því að
mega þannig nálgast vorn elsk-
aða himneska föður. Og í full-
vissunni um nálægð hans og
áheyrn koma bænarorðin í sjö
greinum. I þremur þeim fyrstu
biðjum vér um það háleitasta
og æðsta: Að Guðs naf n helg-
ist. Þar í felst, að vér á eng-
an hátt óvirðum Drottins nafn
né vanhelgum það með þarf-
lausum eiðum eða með því að
leggja það við hégóma. Að
Guðs ríki komi, eflist og út-
breiðist. Og að hans vilji
verði á jörðu sem himni.
Fjórða bænin er um uppfyll-
ingu allra vorra daglegu líkam-
legu þarfa.
Fimmta bænin er hið auð-
mjúka andvarp þeirrar sálar,
sem kramin er undir þunga
synda og sektar, manns, sem
finnur sig ómegnugan til að
borga þær skuldir, sem á hon-
um hvíla. Gef oss upp skuld-
ir vorar, svo sem vér og
gefum upp þeim, sem oss
skulda. Athuginn vel efni
þessarar bænar. Sjötta bænin
er um vernd fyrir freisting-
um og styrk til að standast
þær. Og loks sú sjöimda um
frelsun frá öllu því, sem
illt er og skaðvænlegt.
Og svo, að þessum bænar-
orðum fluttum og framborn-
um, bætum vér niðurlaginu við
með viðurkenningu þess, að
hans, föðurins himneska, er
ríkið, mátturinn og dýrðin að
eilífu — Amen. — Já, ég er
fullviss um, að bænin er heyrð
og þér þóknanleg.
Vér höfum nú í stuttu máli
virt fyrir oss bænina beztu og
fullkomnustu. Bænina, sem
skráð er og til vor komin frá
hendi nánustu lærisveina frels-
ara vors Jesú Krists, fram-
sagða og þeim kennda af hon-
um sjálfum, sem var og er hinn
eini sanni meðalgangari milli
Guðs og manna. Vegurinn,
sannleikurinn og lífið. Sá
bjargfasti grundvöllur, sém
aldrei haggast.
Þótt stormar og stórviðri og
æðisgengnar öldur dynji á,
skekki og tortími glæstum höll-
um og öðrum byggingum,
stendur sú bygging, sem á hon-
um er grundvölluð.
Á honum, þessum óhagg-
anlega grundvelli, er kirkja
Krists reist í upphafi, og á hon-
um stendur hún og mun standa
um allar aldir, uppbyggð af
[11]