Heimilisblaðið - 01.03.1956, Síða 13

andanna, sem kynni dansa guðanna. Þú sagðir
Sjalfur minni konunglegu tign, að aldrei hefði
n°kkur maður nokkru sinni komið með jafn-
hans. Hans hátign mun veita þér marg-
visleg 0g dýrmæt laun, svo að syni sonar þíns
farnast vel til eilífðar og fólkið segi:
yldi nokkuð verða gert því líkt, sem gert var
lr einkavininn Harchuf vegna alúðar þeirr-
> Sem hann lagði við að framkvæma það,
^onungur hans girntist, kaus og skipaði?
p ' skrifaði barnungi konungurinn í hásæti
araóanna — þú verður að koma strax með
P1 til hirðarinnar. Flýttu þér, og komdu með
^Verginn með þér, lifandi, heilan á húfi og
jjaustan. Þegar hann fer um borð í skipið með
er> bá láttu áreiðanlega menn standa báðum
^egin við hann á skipinu, til þess að gæta þess,
hann detti ekki í vatnið. Þegar hann leggst
til svefns, þá láttu áreiðanlega menn liggja hjá
honum í tjaldinu og líttu sjálfur eftir því tíu
sinnum á kvöldi, að ekkert verði að honum,
því að mín konunglega tign girnist þennan
dverg meira en allar gjafir frá Jam, frá Sínaí
og frá Punt . . .“
Harchuf gerði það sem honum var skipað,
og ungi konungurinn hló að litla manninum,
þangað til hann stóð á öndinni. Hann lét hann
sofa hjá sér að nóttunni, matreiddi sjálfur
handa honum og vildi aldrei skilja hann við
sig.
En Harchuf lét meitla á klettagröf sína, hátt
uppi í fjöllunum fyrir ofan eyjuna Elephantine,
frásögn um afrek sín —- hina mikilfenglegu
ferðasögu fyrsta landkönnuðarins, sem gerði
út leiðangur inn í meginland Afríku.
57
HEIMILISBLAÐIÐ