Heimilisblaðið - 01.03.1956, Page 24

Fyrsta tilraun
Þessi ungi piltur hefur ekki getað
staðizt freistinguna og gripið rak-
áhöld föður síns. Honum hefur geng-
ið vel að sápa sig, en raksturinn
virðist ekki eins auðveldur og
hann hélt.
Dansadrottning
Þessi glaðlega unga stúlka var á
meðal 23 annarra ungra stúlkna
v£ðs vegar að úr Englandi, er kepptu
um titilinn Dansadrottning Eng-
lands. Sú sem varð hlutskörpust
heitir Molly Machenzic og er 21 árs.
Auk titilsins fékk hún þennan
fagra grip.
að láta blómin dafna
Það er eins og dularfullur máttur
búi í höndum sumra húsmæðra.
'Allt, sem þær sá, gróðursetja og
annast, vex og dafnar vel, enda þótt
þær ,,geri ekkert sérstakt". Það
gera þær heldur ekki, en það, sem
þær gera, gera þær á réttan hátt.
Gera má ráð fyrir, að sumt fólk
hafi meðfædda hæfileika til að gera
það sem við á hverju sinni, þegar
um er að ræða hirðingu blóma. En
þeim húsmæðrum, sem ékki virðast
hafa fengið þennan hæfileika í
vöggugjöf, er ráðlegast að leita til
lærðra garðyrkjumanna, sem eng-
um dularfullum hæfileika hafa á að
skipa, en ala þó upp blóm, hundr-
uðum og þúsundum saman. Með-
fæddir hæfileikar eru að vísu ágæt-
ir, en þeir, sem eru iðnir, þolinmóð-
ir og fúsir til að þreifa sig áfram og
læra af reynslunni, geta einnig kom-
izt mjög langt.
Ef menn kynna sér, hvernig blóm-
in taka til sín næringu, notfæra sér
vatn, loft, yl og allt það, sem þeim
er nauðsynlegt til viðgangs og
þroska, öðlast þeir skilyrði til að
skilja, hvers blómin þarfnast, og
með því er verulegum hindrunum
rutt úr vegi. Blómin eru börn nátt-
úrunnar, og þeim er gefinn ótrúleg-
ur lífsþróttur og hæfileiki til að laga
sig eftir breytilegum aðstæðum, og
ef menn aðeins gæta þess, að hindra
ekki vöxt þeirra og þroska, er mik-
ið unnið. Og því verða menn að
vita eitthvað um lifnaðarhætti
blómanna.
Ljós er nauðsynlegt.
Blómin sjúga vatnið úr moldinni,
sem umlykur rætur þeirra, gegnum
rótarhárin, og frá þeim berst það
upp í sjálft blómið. Það vatn er ekki
að
hreint, því að i moidinni blandas*-
það ýmsum saltupplausnum, sV°
sem saltpétri, kalí og fosfór, aU
minna magns af öðrum efnum-
En blómunum nægja ekki þaU
næringarefni, sem þau fá á þennac
hátt. Þau þarfnast einnig kolefnlS’
og það fá þau aðeins með þvl
taka til sín kolsýru úr loftinu Se®n
um blöðin og þá hluta blómsinS’
sem grænir eru. Þessi kolsýrU
vinnsla blómanna fer fram á þann
hátt, að sólarljósið hefur sérstök 3
hrif á blaðgrænuna. Efnabreytinf?ar
þær, sem við það eiga sér stað, er°
of flóknar til þess að frá þeim ver
skýrt hér, og verður því látið naegl0
að taka það fram, að blómin
verulegan hluta af næringu sinn1
þann hátt, og það geta þau þvl
eins, að þau njóti birtu. Nái sólar
birtan ekki til blómanna, geta Þ9
heldur ekki notfært sér önnur n®1
ingarefni. ,
Ekki er þó öllum blómum nau
synlegt, að sólin skíni beint á Þal^
Þau blóm, sem vaxa í skógum e^a
trjám í frumskógum, komast
vel
• Að
þótt birtan sé í minna lag1-
sumrinu, þegar sólin er hátt a 1°
fá blómin næga birtu, en að vetrirl
um, þegar geislar sólarinnar 1
skáhallt á jörðina, verður °bein
ljósið eða endurkastaða ljósið ®°i0
dauft, og þá verður að setja
blóm út í gluggana, svo að Ijósge
arnir nái að skína beint á blöðin
Ef blómin fá ekki næga birtu, sve
þau og þeim verður lítið sem e ^
ert gagn að næringu, vatm
hlýju, ef birtuna vantar. Og þa®
örðugast viðureignar, að við ra
ekki yfir birtunni að vetrinum. 0
því verðum við að nota þá oir
vel, sem völ er á.
HEIMILISB L A Ð IÐ
68