Heimilisblaðið - 01.07.1962, Page 40

Kalli og Palli eru á leið til bæjarins. Það er orðið
langt síðan þeir hafa verið úti að skemmta sér, svo
þeim finnst þeir eiga skilið að fá að fara í kvikmynda-
hús. „Heyrðu, Palli," segir Kalli allt í einu, „ef við
komum nú ekki heim fyrr en dimmt er orðið, getum
við ekki ratað heim, því það er ekki tunglskin í kvöld."
„O, það hef ég svo sem þegar hugsað um,“ segir Palli
rogginn. „vic' söfnum bara saman sánkti Hans-orn'" ;
um og leggjum þá meöfram veginum, þá höfum ^ j
ágætan vegvísir í kvöld.“ Þetta var orð að sönn11-
Þegar Kalli og Palli komu gangandi i svartamyrK11,
fylgdu þeir bara lýsandi sánkti Hans-ormunum, senl
vildu gjarna hjálpa litlu bangsunum til að kom«st
heim til sín.
„Það kemur sér vel að við höfum mexikönsku strá-
hattana okkar í þessari hitabylgju, Palli." „Já, hvað
hefðum við annars átt að gera, eins og sólin brennir,
Kalli. Hin dýrin eiga slæmt í þessum mikla hita, því
þau hafa ekkert til þess að skýla höfðinu með.“ „Getið
þið ekki hjálpað okkur, Kalli?“ spyrja þau, og til þess
eru birnirnir tveir strax reiðubúnir. Hatta í svo mörg-
um mismunandi stærðum hafa þeir þó ekki til taks- •
þeir finna samt sem áður ráð. Júmbó fær þvottaba1
á sitt stóra höfuð, slangan vatnsfötuna, öndin ver ^
að notast við tebolla á hvolfi, meðan strúturinh
kátur yfir því að fá regnhlífina, tígrisdýrið bjai£a^
við bollabakkann, og hattur Jóakims gamla frænda
eins og skapaður handa héranum.