Heimilisblaðið - 01.12.1964, Síða 42

Kalli og Palli eru á leiðinni heim með mikið af
jólagjöfum. „Ég er hræddur um að óveður sé að
skella á,“ segir Paili, þegar vindurinn er nærri
búinn að feykja af þeim loðhúfunum þeirra. „Og
við eigum langt enn,“ segir Kalli kvíðafullur. —
Og svo skall óveðrið á og þeir misstu alla jóla-
pakkana í storminum, þvi það var svo hvasst að
þeir gátu varla staðið uppréttir. Það var dapur-
legt útlit með jólahátíð þeirra. „Komið þið helduf
með mér, því að annars fjúkið þið bara í burtu,
hljómar gjallandi rödd Pésa broddgaltar í gegn'
um stormgnýinn. Og þrátt fvrir allt fengu KalU
og Paili skemmtilegt jólakvöld. Hola Pésa ''ar
skreytt með jólatré og hann hafði bakað sérleg®
margar pönnukökur, „því að aldrei er hægt 80
vita, nema einhver komi í heimsókn," sagði haru1-
Kalli og Palli hafa fyrir löngu boðið hin-
um dýrunum að vera viðstödd, þegar þeir skjóta
ílugeldum til að fagna nýja árinu. „Það er til-
gangslítið að vera að bjóða nokkrum," sagði Kalli,
„þvi að við eigum aðeins þennan eina kínverja
og allir sparipeningarnir okkar hafa farið í jóla-
innkaup." — Birnir litlu tveir hugsa málið nánar.
Þeir taka sig til að fara að búa til risakínverja
úr pappa og líma litla ldnverjann á hann eins og
kveik. Dýrin verða hugsandi mjög, þegar þau ^
Kalla og Palla bisa við að koma risakínverja^
um burtu frá húsinu sínu. Og þegar Kalli ber e
að kveiknum með mestu varúð, flýja þau
í burtu. En enginn hár hvellur heyrðist. Smátt
smátt koma dýrin aftur hálf lúpuleg og
ekki hvað það er, sem Kalli og Palli skernh
sér yfir.