Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 23

Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 23
H E I M I R 167 þaö kemur ekki þessari sögu viö.) Dunmaya kaus sér helst að klæöast í svart og gult og leit vel út. En á meöan lá brcfið í skrifboröi Agnesar, og aftur og aftur hugsaöi hún um veslings viljafasta og óþreytandi Phil á ineöal eiturslanganna og tígranna í Ðarjiling, vinnandi í þeirri órætan- legu von aö hún gæti komiö til hans aftur. Maðurinn hennar var tíu sinnum betri en Phil, nema hann var hjartveikur. Þremur árum eftir aö þau giftust—og eftir að hann haföi rejmt Nice og Algier sér til heilsubótar—fór hann til Bombay, dó þar og losaöi Agnesi við öll bönd. Þar sern að hún var guöhrædd kona leit hún á dauöa hans og staöinn, sem hann skeöi á sem bein afskifti forsjónarinnar, og þegar hún var búin að ná sér aftur eftir sorgaratburöinn tók hún bréfiö frá Phii meö o.s. frv. o.s. frv. og stóru strykunum og litlu strykunum og marglas þaö og kysti það hvaö eftir.annað. Enginn þekti hana í Bombay; hún liaföi tekjurnar mannsins síns, sem voru miklar, og Phil var ekki langt í burtu. Það var náttúrlega rangt og ílla sam- andi, en hún afréð, eins og kvenhetjurnar í skáldsögunum, aö finna gamla elskhuga sinn og bjóöa honum hönd sína og gull, og eyða því sem eftir væri æfinnar meö honum einhverstaöar langt í burtu frá sainhygðarlausum sálum. Hún sat tvo mán- uði alein í Watsons hótelinu og hugsaði um fyrirætlun sína; og myndin var falleg. Svo lagði hún af staö að leita aö Phil Garron, aöstoðumanni á teekru meö nafni, sem lítt mögulegt var aö bera fram. liún fann hann. Hún var rnánuö aö því, því staöurinn, sem hann vann á, var alls ekki í Darjiling héraöinu, heldur nálægt Kangara. Phil var mjög lítið breyttur, og Dunmaya var injög alúöleg viö hana. Þaö versta og sinánarlegasta af öllu í sambandi viö þetta er, aö Phil. sein í raun og veru er einskis viröi, var og er elsk- aður af Durnnaya og nreir en elskaður af Agnesi, sem hann virðist hafa gert óhamingjusama alla sína æfi. En verra en alt annað er, aö Dunmaya er aö gera hann aö almennilegum manni; og aö hann á endanum frelsast frá glötun fyrir hennar tilsögn og umhyggju. Sem er augsýnilega rangt.

x

Heimir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimir
https://timarit.is/publication/440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.