Kirkjuritið - 01.07.1940, Blaðsíða 13

Kirkjuritið.
Ræða.
253
unarstóll, að öllu leyti gerð úr algerlega íslenzkum efnum
og unnin liér frá því fyrsta lil ]tess síðasta. Þá setnr það
sinn svip á húsið, að einn af listamönnum vorurn hefir
gert lágmyndir þær, sem liér gefur að líta. Eru á skrúðhúsi
og prédikunarstól hin fornkirkjulegu tákn guðspjalla-
mannanna, en undir söngpalli eru settar saman á haglegan
hátt fornkirkjulegar táknmyndir, lil heggja handa við
Kristsmynd, er lvftir höndum blessandi vfir húsinu og
því, sem liér á fram að fara, og þeim er hér leita til lians
i auðmýkt. Sést öðrumegin skip, tákn kirkjunnar og fisk-
ur, sem er eitt af allra elztu táknum Krists. Mun þetta
tákn svo til komið, að fyrstu stafirnir i orðunum Jesús,
Kristur, Guðs, sonur, frelsari mynda á grísku orðið
ichþys, sem þýðir fiskur. Þá er lambið, sem er eitthvert
elzta Kriststákn. Hinu megin frá er yzt dúfan, tákn heilags
anda, vínviðurinn, sem er líking Krists og sambands hans
við lærisveinana (Jóh. 15.), og loks vera er hrærir strengi
á hörpu, og er það sett hér sakir þess, að myndin er
undir söngpalli kapellunnar, eins og orgelpípurnar sýna
iíka. En auk þessa hefir listamaðurinn hagað þessu svo,
að öðrumegin er sjór og hinu megin land: Ivristur, hless-
andi alt á sjó og landi, og á það ekki illa við liér á þessu
landi, þar sem segja má, að hálft líf þjóðarinnar sé á sjó
°g hálft á landi, en bæði Háskóli vor og kirkja lætur sig
alt jafnt skifta, er þjóðlif vort á og býr vfir. Lambið og
harpan, sitt til hvorrar liandar Kristsmyndinni, dregur
einnig fram á fagran hátt liina tvo miklu þætti í starfi
frelsarans, annars vegar kenningu hans með sinni ljóð-
r*nu list og fegurð, yndisleikann og samhreiminn, og
hinsvegar fórnarstarf hans, þjáninguna án möglunar,
friðþæginguna dularfullu, hlóð .Tesú Krists, er hreisnar af
allri synd.
Orgelið, sem koma á á söngpallinn, er bygt algerlega hér
a landi, en því miður voru svo margar tafir og örðug-
loikar á þvi, sakir ástandsins, að það var ekki fullbúið
fyrir þessa vígslu.