Kirkjuritið - 01.04.1946, Síða 5

IvirkjuriliÖ.
Páskar.
115
isl nefnd páskahátíð eða hátíð liinna ósýrðu brauða. Hún
verður síðar um aldirnar höfuðhátíð Gyðinga, haldin lil
minningar um lausn þeirra úr Egiptalandi og jafnan i
sínna mánuði, Nísanmánuði. En svo néfndist sá mán-
nður, er hófst þegar vortunglið kviknaði. Aðfangadagur
hátíðarinnar var 14. Nísan, en hátíðin sjálf rann upp
■neð tunglfyllingarnóttinni eftir vorjafndægur, og var þá
ne}'tt páskalambsins. Var þá talinn kominn 1. páska-
úagur, er 3 stjörnur sáust blika á festingunni, og stóð
s'ðan hátíðin i 7 sólarhringa, frá 15.—21. Nísan.
ð ið þetta miðum vér kristnir menn páskahald vort,
að því breyttu, að bátíðin liefst drottinsdaginn eftir
hinglfyllinguna og stendur aðeins tvo daga. Kvöldið
t>rir er hún að vísu hringd inn, og minnir ])að einnig á
sið Gyðinga.
ð nisuni vðar kann nú að virðast þetta óeðlilegl: Pásk-
kristinna manna eru algerlega ný hátíð, boða allt
annað og standa hátíð Gyðinga eins mildu ofar og him-
11111111 er hærri en jörðin.
hii þó er svo, að samband er í milli, eins og' með
gyðingdóminum og kristindóminum yfirleitt, rótinni
hjúpt í jörðu og baðminum, er breiðir lauf sín við bimni
°g sol. Kristnin leit þegar frá öndverðu á líf og starf
^esu» dauða og upprisu í Ijósi Ilins gamla testamentis:
■Tesús birti trúarboð og siðakröfur lögmálsins í full-
^oinnastri mvnd og lét dýrlegustu fyrirheit spámann-
anna fornu rætast. Guðsþjónusta kristninnar varð
euung að mörgu sniðin eftir samkunduguðsþjónustu
/yðinga, og liámark hennar, brotning' brauðsins, minnti
a síðustu máltíðina. Jesús var liið sanna páskalamb,
ei lét líf sitt til þess að frelsa alla menn úr þrældóms-
U1S1 syndar og dauða, og þegar annan eða þriðja páska-
ilag barst fregnin til fýlgjenda bans: Hann er upprisinn.
Þessi tengsl við guðdóminn hefir kristnin ekki rofið,
°g ég hygg, að lum muni aldrei rjúi'a.
hu komi þeir tímar, að lnm liætli að hirða um hið