Kirkjuritið - 01.04.1946, Qupperneq 6

116
Ásnnmdur Guðmundsson:
Apríl-Maí.
forna páskahald og velji sér einn ákveðinn dag, hinn
sama ár eftir ár, til minningar um upprisu Jesú, þá
mun það að öllum líkindum verða hinn 9. april, þriðji
dagurinn frá dauða lians. Þá sannfærðust lærisveinar
Jesú um það með óbrigðanlegri vissu, að liann væri
lifandi — upprisinn, sigrari dauðans.
Öll guðspjöllin eru sammála um það, að þessi dagur
liafi verið sunnudagur. En um mánaðardaginn ber í
milli. Þrjú fyrstu guðspjöllin telja hann vera skv. mán-
aðartali Gyðinga 17. Nisan, en Jóhannesarguðspjall og
fleiri fornar heimildir 16. Nákvæm sögurannsókn á að-
stæðunum og þessum heimildum öllum virðist mér
henda skýrt til þess, að síðarnefnda skoðunin sé rétt,
enda mun pislarsaga Jóliannesarguðspjalls miklu fyr
letruð en guðspjallið í Jieild.
Miðað við þetta má finna með nokkurn veginn fullri
vissu, livenær fyrsti, kristni páskadagurinn var.
Jesiis var „píndur undir Pontíusi Pílatusi“ landstjóra
í Gyðingalandi árin 26—36. Fyrsta árið gengur frá, því
bæði er óvíst, að Pílatus sé tekinn við embætti á pásk-
um 26, og svo liefir hann þegar setið nolckurt skeið að
völdum, er hann lætur taka Jesú af lífi. Á hinum árun-
um ber 16. Nísan tvisvar upp á sunnudag, árin 30 og
33. Síðara ártalið er mjög ósennilegt, því að Jesiis er
fæddur á konungsárum Heródesar, d. 4 f. Kr., hefur
kenningu sína um þrítugur að aldri, eftir því sem Lúk-
as, „sagnfræðingurinn meðal guðspjallamannanna“,
skýrir frá, og allsherjarstarf hans stendur yfir í lengsta
lagi 3 ár. En allt þetta getur komið hið bezta lieim við
árið 30. Jafnframt styðst það ártal við niðurstöðuna á
rannsóknum fyrstu aldar kristninnar, að dánarár Jesú
sé 16. stjórnarár Tíberíusar.
Sunnudagurinn 16. Nisan þetta ár var samkvæmt voru
mánaðartali 9. aþríl. Kemur það einnig lieim við forna
skoðun og egipskt tímatal, að dánardagur Jesú liafi ver-
ið 25. Farmuthi, þ. e. 7. apríl.