Kirkjuritið - 01.04.1946, Qupperneq 29

Kirkjnritið,
Aðfararræða
séra Magnúsar Helgasonar
Séra Magnús varð fyrst prestur að Breiðabólsstað á Skógar-
stiönd í fardÖgum 1883, eftir séra Guðmund prófast Einarsson.
■ éi a Jón Guðnason á Prestsbakka hefir góðfúslega iéð ritstj.
v'> kjuritsins ræðuna til birtingar og iætur jjessa skýringu fylgja:
Ati minn, Jón Jónsson, (f. 1825; d. 1886, bjó á Saurstöðum í
aukadal í Dalasýslu 1853—’62, og var upp frá því kunnugur
''iönnum þar vestra, þótt liann flyttist burtu, en bann fór frá
aaurstöðumí að Hvituhlið í Bitru, og bjó þar fram undir 1880,
I' liann fluttist inn í Hrútafjörð (til .barna sinna'?), fyrst að
aðhamri, og þar mun tiann liafa átt lieima um það bil, er
Stta ^agnús kom að Breiðabólsstað. Samgöngur voru ])á mikl-
■ið °8 Hrútafjarðar, því að Dalamenn sóttu verzlun
I' orðeyri. — Spurzt var frétta, er menn hittust. Hefir þá
u séra Magnúsar, seni ýmsir Dalamamenn hafa sjálfsagt verið
•i ieyrendur að, verið getið sem merkustu tíðinda. Afrit af1 henni
héf'1 ^ Þá verið komin inn i Dali, og gamli maðurinn
Af !' ( ''''' verið í rónni, fyrr en hann var búinn að ná í ræðuna.
iit sitt liefir hann svo geymt sem helgan dóm, meðan Iiann
eldi' 111111 erfði svo ræðuna eftir liann, en ég eftir for-
r ‘a mina. Er mér i barnsminni, að ræðan var ekki aðeins
'i(‘ytndl hcldur einnig lesin og um hana rætt.
Þegar
ég í fyrsta sinni lieilsa vður frá þessum stað,
'®ru sóknarbörn, þá kemur mér ósjálfrátt í lmg, hvers
1 Uni það er, sem mér er á hendur falið að skipa, hvers
juissir það er, sem ég á að bæta yður. Ég veit, að þið
lafið misst andríkan kennimann, sem kenndi yður Guðs
«°tu hræsnislaust og hispurslaust, sannkallaðan Drott-
'ns Þjón, sem þjónaði Guði, ei með orðum einum, held-
111 með breytni sinni, sveitarhöfðingja, sem sakir vits-