Kirkjuritið - 01.04.1946, Qupperneq 52

162
Sigurður S. Haukdal:
Apríl-Maí.
að hann liefir fundið ylinn, sem til lians streymdi og
hlaðizt endurnýjaðri orku. Hugsið yður, hvílíkur styrlc-
ur og blessun það er fyrir mann, sem e. t. v. er staddur
einn síns liðs, langt frá öllum sínum, staddnr mitt í erf-
iðleikum og baráttu, að vila og finna, að það er hugsað
til lians Jieitt og' innilega, finna, að það er beðið fyrir
lionum. Hvílik Jmggun í erfiðleilcnm og sorgum, livílík
hjálp i freistingum. — Kraftur liugsunarinnar gal lirærl
liúsið. Hversu miklu fremur getur liann þá lirært sál-
ina, valcið Jiana og lyft lienni liærra.
I3að vantar áreiðanlega meiri samstillingu meðal
mannanna. Ósamstilltir og ósamtalca megnum vér lítils.
Sameinaðir stöndum vér, en sundraðir föllum vér, liefir
einlivern tíma verið sagt. I3að vinnst lítið á, þegar einn
togar í þessa ált, en annar í liina eða þegar hver liöndin
er upp á móti annarri. I’að er sagt, að Islendingar
séu yfirleitt ósamtaka og ósamstilltir. Og víst sjást þess
allvíða merki. Á ýmsum sviðum og i mörgum málum
eru þeir skiptir í marga og andstæða flolclca. Að visu
hefir nú, á stjórnmálasviðinu að minnsta lcosti, dregið
saman með mönnum, og er það Jieillavænlegt spor, eins
og sakir standa. Erfiðleilcar yfirstandandi tíma ættu að
opna augu vor fyrir þýðingu samstillingar og samein-
ingar, ættu að þrýsta mönnum saman til samtalca starfs
fyrir Iieildina. Sameinuð þjóð er sterlc jafnvel í mestu
erfiðleikum. Augljósast dæmi þess eru Finnar, lietju-
dáð þeirra er ódrepandi mótstöðukraftur. Slíkri þjóð
getur telcizl Jiið ótrúlegasta.
„Og er þeir liöfðu heðizt fyrir, lirærðist staðurinn, þar
sem þeir voru saman komnir.“ Slílcur er máttur sam-
stillingarinnar. Það er áreiðanlegt, að vér fáum gerl
liina ótrúlegustu hluti, ef vér erum nógu samliuga, ef
samstarf og samstilling er orðin nógu þroskuð. Yér fá-
um frelsað syndarann, sem stendur á glötunarbarmi,
með þeirri orku, sem streymir frá kraftstöð samúðar
og samstillingar, þá fáum vér relcið Jjurt kvíðann, veilc-